Ο ΣΥΡΙΖΑ στον Ωρωπό και όχι μόνο!!!!

Οι εκλογές πέρασαν, ώρα να βγαίνουν σιγά – σιγά όσα κρύβονται κάτω από το χαλί, δε νομίζετε; 

Και πρώτα απ’ όλα ας μιλήσουν οι αριθμοί, απ’ τους οποίους βγαίνουν συμπεράσματα λογικής που μπορούν να  δώσουν διέξοδο στα αρνητικά φαινόμενα.Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει στις ευρωεκλογές στο Δήμο Ωρωπού 27,5%,όμως ο δημοτικός συνδυασμός που υποστήριξε πήρε μόλις 6,42%.

Η εκλογική απόκλιση είναι εμφανής. Και αποδεικνύει ακριβώς την απόσταση της οργανωμένης βάσης του κόμματος από την κοινωνία. Ο διάλογος, η επαφή, αν αναπτύσσεται, έχει αργούς ρυθμούς.Ο ΣΥΡΙΖΑ απολαμβάνει της εμπιστοσύνης ενός μεγάλου μέρους της κοινωνίας, πλειοψηφικά του μεγαλύτερου. Αλλά προφανώς η κομματική εκπροσώπηση ή οι κομματικές επιλογές δεν έχουν την ίδια κοινωνική ανταπόκριση, καθώς προέρχονται κατευθείαν από την κομματική γραφειοκρατία.Στις αυτοδιοικητικές του επιλογές δεν πήρε υπόψη του την κοινωνία. Περισσότερο της επέβαλε τη θέση του, μέσα από τον στενό και ελεγχόμενο κομματικό μηχανισμό. Ο οποίος, ειδικά στον ΩΡΩΠΟ και οχι μόνο, είναι ελεγχόμενος από πρόσωπα που έχουν διολισθήσει στην έννοια του κομματικού κατεστημένου. Άρα έχουν απόσταση και από τις σύγχρονες συνθήκες του κόμματος που διεκδικεί την εξουσία και από την ίδια την κοινωνία. Ήταν διαφορετικές οι προϋποθέσεις του 4%, είναι διαφορετικές τώρα.Στο 4% υπήρχε ένα στενό κομματικό ακροατήριο, πιθανώς και «ελεγχόμενο». Σήμερα τα πράγματα δεν είναι έτσι. Ο κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι κατ’ ανάγκη μόνο αριστερός. Δεν επιλέγουν ΣΥΡΙΖΑ μόνο οι Συριζαίοι. Είναι μια κοινωνία που ελπίζει, αλλά φυσικά δεν είναι υποχρεωμένη να ενταχθεί στη λογική των κομματικών μηχανισμών ή προσωπικών φιλοδοξιών, βουλευτών ή άλλων στελεχών.Κι όσο η εμμονή στους μηχανισμούς δεν ανατρέπεται, αυτό θα κοστίζει.Πώς είναι δυνατό, για παράδειγμα, η  κοινωνία του δήμου Ωρωπού να εκφράζει την απόφασή της για την ανατροπή ενός κατεστημένου και η δύναμη που εκφράζει την ελπίδα να μην πρωταγωνιστεί στην αλλαγή αυτή;Γενικά, ο ΣΥΡΙΖΑ απέδειξε ότι δεν έχει πολλά στελέχη που μιλούν στον παλμό της κοινωνίας. Ή δεν θέλησε να τα χρησιμοποιήσει. Εκεί που χρησιμοποίησε τους ανθρώπους από την κοινωνία, αυτή τους υποδέχτηκε μια χαρά. Δείτε για παράδειγμα τους  υποψηφίους συμβούλους  στο περιφερειακό ψηφοδέλτιο (Ζαφείρης,Κοροβέσης,Νικητοπουλος,Τσούπρα κλπ).

Η εξήγηση γι αυτή την έλλειψη στελεχών ή τη μη χρησιμοποίησή τους, ότι πολύ γρήγορα από το 4% έγινε κόμμα εξουσίας άρα δεν πρόλαβε να αναδείξει τέτοιους ανθρώπους, είναι μια δικαιολογία. Το βασικό είναι ότι στην πραγματικότητα δεν κοίταξε την κοινωνία. Καλύτερα, δεν είναι μέσα στην κοινωνία. Γι αυτό και δεν μπορεί να διακρίνει αυτούς τους ανθρώπους και τις κοινωνικές λογικές και ανάγκες.

Δεν μπορεί όμως να πάει με τους όρους αυτούς και στα επόμενα βήματα. Τα «κομματικά club» μετρούσαν πιθανώς σε άλλες συνθήκες. Ο έλεγχος της οργάνωσης από συγκεκριμένα στελέχη, στοιχισμένα μάλιστα σε «εσωκομματικές ομάδες», ώστε να έχουν τους δικούς τους σε θέσεις κλειδιά του κόμματος σήμερα (και του κρατικού μηχανισμού αύριο) ή να συγκροτούν βολικά ψηφοδέλτια στις βουλευτικές εκλογές, είναι μια πραγματική εσωκομματική απειλή στην ελπίδα της κοινωνίας.

Και το πρόβλημα πλέον δεν είναι απλά του κόσμου της αριστεράς, αν υπάρξει μια αποτυχία (δεν αναφέρομαι σε εκλογική) του ΣΥΡΙΖΑ. Θα είναι απογοήτευση ενός κόσμου που ελπίζει. Και μιας χώρας που αγωνία να φύγει από αυτή τη λαίλαπα.

Ας καταλάβουν λοιπόν στον ΣΥΡΙΖΑ ότι η αποτυχία στις αυτοδιοικητικές εκλογές στο Δήμο ΩΡΩΠΟΥ και όχι μόνο, ήταν ένα ηχηρό μήνυμα στα «εσωκομματικά club» και στους μηχανισμούς της εσωκομματικής εξουσίας. Ας το λάβουν και ας διορθώσουν. Ώστε να αποτρέψουν την επόμενη αποτυχία, που θα είναι ανεπανόρθωτη, για τους πολίτες, και τη χώρα. Όχι απλά για τον ΣΥΡΙΖΑ…

Εκτός από τους μηχανισμούς υπάρχει η κοινωνία, αγαπητοί μου Συριζαίοι…