Τρίτη 25 Νοεμβρίου 2014

Σάν σήμερα,25 Νοεμβρίου 1942 "ΓΟΡΓΟΠΟΤΑΜΟΣ"

«Ο Γοργοπόταμος στην Αλαμάνα
στέλνει περήφανο χαιρετισμό
μιας Ανάστασης νέας χτυπά η καμπάνα
μηνούν τα όπλα μας το Λυτρωμό».
Ανατίναξη της σιδηροδρομικής γέφυρας του Γοργοποτάμου στους πρόποδες της Οίτης, έχει αναγνωριστεί σαν μια από τις σημαντικότερες αντιστασιακές επιχειρήσεις δολιοφθοράς ενάντια στους φασίστες κατακτητές κατά τη διάρκεια του Β Παγκοσμίου Πολέμου. Υλοποιήθηκε με επιτυχία την νύχτα της 25ης προς την 26η Νοεμβρίου 1942 από κοινού από δυνάμεις του ΕΛΑΣ (150 άνδρες υπό τον Άρη Βελουχιώτη που δρούσαν στην περιοχή της Ρούμελης, του ΕΔΕΣ (60 άνδρες υπό τον Ναπολέοντα Ζέρβα που είχαν έρθει με πορεία από την Ήπειρο) και μια 12μελή ομάδα  σαμποτέρ μέλη της Βρετανικής Στρατιωτικής Αποστολής( ΒΣΑ) με επικεφαλής τον συνταγματάρχη Έντυ Μάγερς και υπαρχηγό τον ταγματάρχη   Κρις Γουντχάουζ. Η ανατίναξη της γέφυρας στο Γοργοπόταμο, που η λάμψη της ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο, εκτός από τη σημασία της για την ευρύτερη πορεία του πολέμου υπέρ των συμμαχικών δυνάμεων,  εμψύχωσε τους Έλληνες και όλους τους υπόδουλους λαούς. Ήταν ακόμα  η πρώτη μεγάλη επιτυχία των Ελλήνων ανταρτών και έδωσε σημαντική ώθηση   στο αντιστασιακό  κίνημα.
 Αυτή ήταν όμως η πρώτη και η τελευταία κοινή αντιστασιακή ενέργεια. Η συνεργασία Άρη και Ζέρβα δεν θα επαναληφθεί λόγω της εχθρικής προπαγάνδας και της διαλυτικής δουλειάς  του ΕΔΕΣ σε βάρος του ΕΛΑΣ με την υποκίνηση των Άγγλων. Γιατί όπως η ιστορία απέδειξε με δραματικό τρόπο  για τη χώρα μας,  η διακοπή του δρόμου ανεφοδιασμού του Ρόμελ δεν ήταν  η μοναδική αποστολή της Βασιλικής Στρατιωτικής Αποστολής.  Ο απώτερος στόχος των Αγγλων ήταν να  εδραιώσουν τη στρατιωτική παρουσία των Άγγλων στην Ελλάδα και να θέσει κάτω από τον έλεγχό της το ελληνικό αντιστασιακό κίνημα για να μπορούν να καθορίσουν κατά τα συμφέροντα τους τις  μετέπειτα πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα. Γι αυτό οι επικεφαλής της βρετανικής αποστολής   ο Μάγερς και ο Γουντχάουζ,   παρέμειναν στα ελληνικά βουνά και μετά το πέρας της αποστολής και στη συνέχεια διετέλεσαν αρχηγοί της Αγγλικής Στρατιωτικής Αποστολής στη χώρας μας, την  Special Operations Executive (SOE),  μια οργάνωση που κατεύθυνε τις επιχειρήσεις πίσω από τις γραμμές του εχθρού.
Το γεγονός ότι με το Γοργοπόταμο αρχίζει η ανάμειξη των Άγγλων στα ελληνικά πράγματα ο Γιώργος Χουλιάρας-Περικλής, το υπογραμμίζει με τα παρακάτω λόγια: Εκείνο που δεν μπορεί κανείς να απαντήσει εύκολα και με βεβαιότητα. Τι βάραινε περισσότερο, δηλαδή ποιο ήταν το πρώτο στην ιδέα των Εγγλέζων ν’ αποφασίσουν στο γκρέμισμα της γέφυρας; Η συμβολή της στο συμμαχικό αγώνα ή με το χτύπημα αυτό, την ανατίναξη της γέφυρας, επεδίωκαν να επιβάλουν ντε φάκτο τον Ζέρβα σαν αρχηγό της ελληνικής Αντίστασης, και από εδώ και πέρα με τη δική τους παρουσία στα ελληνικά βουνά και όργανό τους το Ζέρβα να παίξουν το ρόλο τους- να χαλιναγωγήσουν το αντάρτικο κίνημα, που από αυτό θα εξαρτιόταν στις καινούργιες συνθήκες οι μελλοντικές πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα;(Χουλιάρας, 2006:213).
Μετά την ήττα των Γερμανών και των συμμάχων τους σε όλες τις χώρες που έλαβαν μέρος  στον απελευθερωτικό αγώνα αναγνωρίστηκαν και τιμήθηκαν οι Αντιστασιακοί. Στην Ελλάδα αντίθετα οι αγωνιστές της Αντίστασης τα  χρόνια που ακολούθησαν τον Εμφύλιο πόλεμο αντιμετωπίστηκαν με διώξεις, φυλακίσεις  και εξορίες από το κράτος και παρακράτος της δεξιάς.
Η αναγνώριση της  Εθνικής Αντίστασης και ο ελεύθερος επαναπατρισμός όλων των πολιτικών προσφύγων ήταν βασικά αιτήματα των Αντιστασιακών και όλων των αριστερών και δημοκρατικών  δυνάμεων τα μετεμφυλιακά χρόνια.  Χρειάστηκαν 30 πέτρινα χρόνια, η θλιβερή εμπειρία της στρατιωτικής δικτατορίας και η άνοδος του δημοκρατικού κινήματος για να αναγνωρισθεί  επίσημα στη χώρα μας η Εθνική Αντίσταση.
Η αναγνώριση της καθολικής Αντίστασης περιόδου 1941-1944 έγινε από τη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με το  ΝΔ 1285/20.9.82 και επικυρώθηκε  με το ΠΔ 379/83. Όμως, πολύ πριν την επίσημη αναγνώριση της  η Εθνική Αντίσταση και οι αξίες της είχαν  καταξιωθεί  στη συνείδηση του ελληνικού λαού.
Και είναι ακριβώς οι διαχρονικές ιδέες για ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ ΚΑΙ ΛΑΪΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ  μαζί με την αγωνιστική στάση και το ήθος   των αντιστασιακών που παραμένουν πηγή δύναμης  και εμπνέουν τους κοινωνούς αγώνες μέχρι σήμερα.
Δυστυχώς, ακόμα κι αυτή η λειψή αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης (εξαιρέθηκε η περίοδος του Εμφυλίου) δεν  έγινε με περίσσια καρδιάς από μεριάς της Πολιτείας  και των συντηρητικών κύκλων και πολλά από τα αιτήματα των αντιστασιακών παραμένουν ανεκπλήρωτα. Αντίθετα,  οι αγωνιστές της εαμικής Αντίστασης  που σήκωσαν το βάρος του Αγώνα και αντιμετωπίστηκαν με διώξεις και εξορίες καθώς και τα κόμματα της Αριστεράς  χαιρέτησαν την επίσημη  αναγνώριση της Εθνικής  Αντίστασης γιατί στις δοσμένες συνθήκες  σηματοδοτούσε το τέρμα του μετεμφυλιακού διχασμού. 
Το ιδεολόγημα μια ενιαίας Εθνικής Αντίστασης σίγουρα βόλεψε τους κύκλους της συντήρησης στη χώρα μας, αφού αποσιώπησε τις ευθύνες τους τα χρόνια της φασιστικής κατοχής της χώρας μας. Πόσο ‘εθνική’ όμως ήταν  στην πραγματικότητα η Αντίσταση όταν η Επίσημη Ελληνική Κυβέρνηση και ο Βασιλιάς   στα δύσκολα χρόνια δραπέτευσαν στο εξωτερικό, τα αστικά κόμματα σαμποτάρισαν ή φάνηκαν απρόθυμα να  συμμετέχουν στο κάλεσμα για ένοπλο αγώνα και οι προδότες και  ταγματασφαλίτες- έστω ελάχιστοι- δεν έλειψαν από το Ελληνικό Έθνος;  Μήπως   αυτή η επίκληση της ενότητας του Έθνους,   βαθμιαία βοήθησε στην υποβάθμιση και αποσιώπηση του αντιφασιστικού-δημοκρατικού και κοινωνικού περιεχομένου του  εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα;
Με την αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης,  η 25η Νοεμβρίου, ημέρα ανατίναξης της γέφυρας του Γοργοποτάμου, καθιερώνεται σαν ημέρα επίσημου γιορτασμού της ενωμένης  Εθνικής Αντίστασης. Και αυτό φαίνεται δικαιολογημένο. Πρώτον γιατί η επιχείρηση ήταν σημαντική και βοήθησε στο συμμαχικό αγώνα ενάντια στις δυνάμεις του Άξονα  και δεύτερο γιατί είναι μια αντιστασιακή πράξη που συμβολίζει την εθνική ομοψυχία. Ο γιορτασμός της επετείου ορίστηκε να γίνεται  στο χώρο δίπλα από την ιστορική γέφυρα και την ευθύνη της οργάνωσης της επετείου  έχουν οι αντιστασιακές οργανώσεις, η Νομαρχία Φθιώτιδας και ο Δήμος Γοργοποτάμου, σήμερα δημοτικό Διαμέρισμα του Δήμου Λαμίας.
Μέχρι το 1991, ο Γοργοπόταμος γιορτάζονταν κοινά από όλες τις Αντιστασιακές οργανώσεις  και τα πολιτικά  κόμματα. Το 1992, οι εαμικές αντιστασιακές οργανώσεις σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τις υπαναχωρήσεις της κυβέρνησης Μητσοτάκη στα θέματα  των Αντιστασιακών απέχουν από τον επίσημο εορτασμό. Στο εξής  το ΚΚΕ και η  ΠΕΑΕΑ οργανώνουν κάθε χρόνο ξεχωριστή εκδήλωση περισσότερο  κομματικού χαρακτήρα για το Γοργοπόταμο. Ξεχωριστή εκδήλωση με κατάθεση στεφάνου και ομιλίες στο άγαλμα του Αρη Βελουχιώτη στη Λαμία  οργανώνουν τα τεςλευταί χρόνια και οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ Φθιώτιδας.
Από την άλλη, η επίσημη επέτειος στο βαθμό μάλιστα που οι αντιστασιακοί φεύγουν σιγά-σιγά από τη ζωή, μετατρέπεται βαθμιαία σε μια απονευρωμένη από το ουσιαστικό της περιεχόμενο φιέστα των διάφορων  παραγόντων του δικομματισμού.
Το χρονικό της επιχείρησης
Οι  Άγγλοι σαμποτέρ ξεκίνησαν  από την Αίγυπτο και την 30 Σεπτεμβρίου 1942 πέφτουν με αλεξίπτωτα στη Γκιώνα. Σκοπός τους, να έλθουν σε επαφή με Έλληνες αντάρτες και να υλοποιήσουν την «Επιχείρηση Χάρλινγκ», που είχε σχεδιάσει το Συμμαχικό Αρχηγείο Μέσης Ανατολής για να κόψουν το δρόμο ανεφοδιασμού των γερμανικών δυνάμεων του Ρόμελ στο μέτωπο της  Βόρειας Αφρικής.   Το σχέδιο  προέβλεπε την ανατίναξη μιας από τις τρεις γέφυρες Παπαδιάς, Ασωπού και Γοργοποτάμου πάνω από τις οποίες διέρχεται η σιδηροδρομική γραμμή Θεσσαλονίκης – Αθηνών που ήταν η μοναδική αξιόπιστη δίοδος προς τα λιμάνια της Νότιας Ελλάδας. Οι επικεφαλής της ΒΣΑ  από την πρώτη στιγμή που πάτησαν το πόδι τους στην Ελλάδα, έκαναν ότι ήταν δυνατό για να έρθουν σε επαφή με τον δικό τους άνθρωπο, τον   Ναπολέοντα Ζέρβα, έχοντας την πεποίθηση ότι αυτός και οι ανταρτικές  δυνάμεις του ήταν αρκετές για να την εκτέλεση της αποστολής.  Για το τον ΕΛΑΣ,  δεν ήθελαν να έχει ανάμειξη στην επιχείρηση ανατίναξης, γιατί τον  θεωρούσαν αντίπαλο με τους απώτερους στόχους τους  για την Ελλάδα.  Αναγκάστηκαν όμως να συνεργαστούν μαζί τους όταν διαπίστωσαν ότι ο Ζέρβας  δε διέθετε της απαραίτητες δυνάμεις για την ανατίναξη της γέφυρας. Η επιχείρηση προβλέπονταν να γίνει αρχές Οκτώβρη εν όψει της  αναμέτρησης  των συμμαχικών δυνάμεων με τα στρατεύματα του Ρόμελ στο Ελ Αλαμέιν. Έγινε με καθυστέρηση  γιατί οι Άγγλοι απέφευγαν τον ΕΛΑΣ επιδιώκοντας επαφή με τον Ζέρβα που βρίσκονταν στην Ήπειρο.
Οι Άγγλοι  περισυλλέγονται  την αντάρτικη ομάδα  του ΕΛΑΣ  με επικεφαλής τον Καραλίβανο και κρύβονται για πολύ διάστημα σε μια σπηλιά της Γκιώνας, προσπαθώντας να συνδεθούν με το Ζέρβα αλλά το κατορθώνουν με τη βοήθεια του ΕΛΑΣ  μόλις την 9 Νοεμβρίου 1942 στη Στρώμη Ευρυτανίας. Εκεί φτάνει και ο Άρης που έχει ειδοποιηθεί με επιστολή του Ζέρβα. Στην ιστορική συνάντηση των τμημάτων του ΕΛΑΣ και ΕΔΕΣ και Βρετανικής αποστολής στη Βίνιανη ο Άρης Βελουχιώτης συμφωνεί να συμμετάσχει ο ΕΛΑΣ στην επιχείρηση της ανατίναξης. Τα αντάρτικα τμήματα παίρνουν το δρόμο της επιστροφής και στις 20 Νοέμβρη συναντήθηκαν όλοι ΕΛΑΣ, ΕΔΕΣ και Ζέρβας στο Μαυρολιθάρι. Όλοι συμφώνησαν ότι στόχος του σαμποτάζ θα ήταν η γέφυρα του Γοργοποτάμου.
Τρεις μέρες αργότερα έγινε η κατόπτευση του χώρου από κοινή ομάδα ανταρτών και στις 22 Νοεμβρίου καταστρώθηκε το τελικό σχέδιο. Η γέφυρα του Γοργοποτάμου φυλασσόταν από 100 ιταλούς και 5 γερμανούς στρατιώτες. Η φρουρά διέθετε βαριά πολυβόλα και οπλοπολυβόλα και η εξουδετέρωσή της απαιτούσε αιφνιδιασμό και καλό σχεδιασμό. Το σχέδιο ανατίναξης της γέφυρας ήταν των Εγγλέζων και συγκεκριμένα του Ε. Μάγιερς, που ήταν ειδικός σ” αυτού του είδους τα σαμποτάζ. Το σχέδιο όμως της επίθεσης για την κατάληψη της γέφυρας – έτσι ώστε να είναι δυνατή η ανατίναξή της – διατυπώθηκε από τον Άρη, που ο ίδιος υπαγόρευσε στον Κωστούλα Αγραφιώτη (Κώστα Καβρέτζο), στις 25 Νοέμβριου, λίγες ώρες πριν την επιχείρηση. Στη διαταγή – όπως διασώθηκε από ιστορικές μαρτυρίες – προβλέπονταν τα εξής: Το νότιο βάθρο της γέφυρας με φρουρά 80 Ιταλών και πλήρη οχύρωση ανέλαβε να καταλάβει τμήμα 60 ανταρτών του ΕΛΑΣ, με αρχηγό τον έφεδρο υπολοχαγό Κωστούλα (Κώστα Καβρέτζο). Το βόρειο βάθρο της γέφυρας που φυλασσόταν από 30 Ιταλούς και η οχύρωση του μόλις είχε αρχίσει  ανέλαβε τμήμα 20 ανταρτών του ΕΔΕΣ με επικεφαλής τους ανθυπολοχαγούς Παπαχρήστου και Πετροπουλάκη. Την υπονόμευση και ανατίναξη της γέφυρας ανέλαβαν οι ειδικευμένοι Βρετανοί σαμποτέρ στους οποίους δόθηκε βοήθεια λίγων εκπαιδευμένων ανδρών του ΕΛΑΣ και του ΕΔΕΣ. Επίσης, δυο ομάδες του ΕΛΑΣ, με 15 άνδρες η κάθε μία και ένα Βρετανό σαμποτέρ, ανέλαβαν να υπονομεύσουν τη σιδηροδρομική γραμμή ένα χιλιόμετρο περίπου προς το νότο κι ένα χιλιόμετρο προς το βορρά, έτσι ώστε να αποκλειστεί η δυνατότητα αποστολής ενισχύσεων στον εχθρό με τρένο. Αρχηγός της μίας ομάδας τέθηκε ο Διαμαντής (Γιάννης Αλεξάνδρου) και της άλλης ο Ηρακλής (Κώστας Σκαρμούτσος). Μια ακόμη ομάδα 15 ΕΛΑΣιτών, με αρχηγό το Χρυσιώτη, ανέλαβε να καταστρέψει με βενζίνη την ξύλινη οδική γέφυρα του ποταμού για την περίπτωση που θα έκαναν την εμφάνισή τους από κει εχθρικές ενισχύσεις. Μια ομάδα από οκτώ άνδρες του ΕΔΕΣ, με επικεφαλής τον υπασπιστή του Ζέρβα Μιχάλη  Μυριδάκη, ανέλαβε να εξουδετερώσει το πολυβολείο, που πιθανόν να υπήρχε. Στην περίπτωση που δεν υπήρχε πολυβολείο αποστολή της ήταν να ενισχύσει την ομάδα Κωστούλα. Επίσης, μια ακόμη ομάδα από δέκα άνδρες του ΕΔΕΣ ανέλαβε να πλευροκοπήσει τους Ιταλούς νοτιότερα της άμυνας του νότιου βάθρου. Τέλος, γενική εφεδρεία ορίστηκε ομάδα 30 ανδρών του ΕΛΑΣ με αρχηγό το Δ. Δημητρίου – Νικηφόρο. Χρόνος έναρξης της επιχείρησης καθορίστηκε η 11η βραδινή και η γενική αρχηγία ανατέθηκε στο Ναπολέοντα Ζέρβα.
 Πρώτα γκρεμίστηκε το νότιο βάθρο της γέφυρας από το τμήμα του ΕΛΑΣ  που ενήργησε αιφνιδιαστικά και εξουδετέρωσε την Ιταλική φρουρά παρόλο που ήταν ο δυσκολότερος στόχος.  Την επιχείρηση της ανατίναξης περιγράφει με ζωντανό και γλαφυρό τρόπο ο Νικηφόρος: «Βούιζε συνέχεια ο τόπος. Έντεκα και δέκα η ώρα στο μεταξύ. Έντεκα και τέταρτο. Σε πέντε λεπτά, έπρεπε ναχουν τελειώσει με τα βάθρα, σύμφωνα με τη διαταγή. Ήρθε και είκοσι! Τα  μάτια μας καρφωμένα στο βόρειο βάθρο, ίσα μπροστά μας να δούμε την άσπρη φωτοβολίδα. Αυτή περιμέναμε πρώτη. Αυτού ο πιο εύκολος στόχος. Έντεκα και εικοσιένα! Και είκοσι δύο! Ο τόπος ρόχαζε άγριος. Βούιζε κι αντιλάμπιζε. Και οι σάλπιγγες καλούσαν πάλι προχωρείτε. Πήγε και εικοσιτρία. Και τότε φσσσς! Βλέπουμε πάνω από το Νότιο βάθρο άστραψε χαρισάμενη η πράσινη φωτοβολίδα και γύρισαν απότομα εκεί σαν κουρδισμένα τα κεφάλια μας, όλων. Χύθηκε ολούθε τρεμίζοντας ένα φως καταρράκτης πρασινωπός. Αγαλλιούσαμε, έξαλλη η χαρά μας. Σχεδόν ήταν το αίσιο τέλος αυτό! Ο Εντυ, κατουρημένος. Εμείς διπλά και τριπλά ενθουσιασμένοι-οι δικοί μας, προπορεύτηκαν, κι ας ήταν η πιο δύσκολη η δουλειά τους (26-27).
Αντίθετα το τμήμα του ΕΔΕΣ που ανέλαβε να καταλάβει το  βόρειο βάθρο αν και είχε επικεφαλής δυο μόνιμους αξιωματικούς υποχώρησε και διαλύθηκε όταν οι Ιταλοί άνοιξαν πυρ εναντίον τους. Το γεγονός αυτό έβαλε σε κίνδυνο όλη την επιχείρηση. Την κατάσταση έσωσε το εφεδρικό τμήμα του ΕΛΑΣ με επικεφαλής τον Νικηφόρο  το οποίο μετά από σκληρή μάχη  το κατέλαβε δίνοντας  τη δυνατότητα στους Άγγλους σαμποτέρ να ολοκληρώσουν  την ανατίναξη της γέφυρας. Οι γερμανικές  ενισχύσεις από τη Λαμία αντιμετωπίστηκαν με επιτυχία από τις ενέδρες των τμημάτων του ΕΛΑΣ. Η επιχείρηση που κράτησε 4 ώρες και στέφθηκε με επιτυχία.  Στη  μάχη που δόθηκε με την ιταλική φρουρά της γέφυρας, σκοτώθηκαν 25 στρατιώτες ενώ οι Έλληνες είχαν μόνο δυο τραυματίες. Οι κάτοικοι των γύρω χωριών και της Λαμίας  που άκουγαν τους πυροβολισμούς και τις εκρήξεις μέσα στη νύχτα κρατούσαν την ανάσα τους από την αγωνία.
Δυο μέρες μετά την ανατίναξη της γέφυρας οι Ιταλοί, σε αντίποινα, παίρνουν από τις φυλακές της Λαμίας 16 πατριώτες  από τη γειτονική Υπάτη από τους οποίους τους 7 θα εκτελέσουν μπροστά στην γκρεμισμένη γέφυρα. Τους υπόλοιπους θα τους εκτελέσουν στα Καστέλια της Παρνασσίδας, μαζί με άλλους 10 κατοίκους.
Τα ονόματα των εκτελεσμένων:
1. Αθαν. Γ. Παπακυριαζής  συνταγματάρχης
2. Δημ. Ν. Παγορόπουλος
3. Ίωαν.    Κ. Παγορόπουλος
4. Ανάργυρος  Ν. Λυμπερόπουλος
5. Κωνστ. Δ.  Μπουκακιώτης
5. Κωνστ. Γ. Σιαμπάνης
7. Πολύβιος Ι. Μπρόφας
8. Εύαγγ.   Κ. Παγώνης
9. Σάββας Γ. Σφήκας                     
10. Στυλ. Ι. Λαμπρόπουλος
11. Βασ. Ν. Σακκας
12. Βασ. Γ. Σπανός
13. Χρήστος  Γ. Κοντογεώργος
14. Αθαν. Γ. Σιδεροκάλτσης
15. Κων/νος  Δ. Καραγιάννης
16. Χρήστος  Α. Λουκόπουλος
Η ιστορική αλήθεια  δεν παραγράφεται!
Ο Γοργοπόταμος δεν έγινε αμέσως ευρύτατα γνωστός ούτε διαφημίστηκε για τη μεγάλη πολιτική και στρατιωτική σημασία του. Ο Ελληνικός τύπος την περίοδο της κατοχής επιχείρησε να μειώσει μέχρι εκμηδενισμού τη συμμετοχή του ΕΛΑΣ στην επιχείρηση του Γοργοπόταμου. Χαμηλοί τόνοι τηρήθηκαν στην αρχή και από τον Εαμικό Αντιστασιακό τύπο (Φαράκος,1997). Είναι χαρακτηριστικό πως το κοινό ανακοινωθέν που το υπογράψανε ο Εντυ, ο Ζέρβας και ο Άρης δεν δημοσιεύτηκε ποτέ  στον ελληνικό τύπο αλλά   ούτε και το ΚΚΕ το δημοσιοποίησε με την δικαιολογία ότι το πληροφορήθηκε καθυστερημένα. Κι όμως! Όπως αναφέρει  ο καπεταν Θωμάς στο βιβλίο του ‘η οργάνωση της Λαμίας ήξερε. Ο ίδιος ο Άρης το διαβίβασε στον Ηλία Μανιάτη, τον έμπιστο τοποτηρητή του Σιάντου’ ( Χατζηπαναγιώτου, 1982:173).
Από την άλλη μεριά, οι Βρετανοί έκαναν ότι μπορούσαν  για να μειώσουν τη συμβολή του ΕΛΑΣ στην επιχείρηση, να παρουσιάσουν συρρικνωμένη ακόμα και την ποσοτική συμμετοχή του. Μερικές μέρες μετά την ανατίναξη, το BBC κάνει ένα διθυραμβικό απολογισμό του σαμποτάζ στο Γοργοπόταμο. Η εκπομπή του Λονδίνου μίλησε μόνο για το στρατηγό Ζέρβα  και για  ‘ομάδες ελλήνων ανταρτών’. Ούτε λέξη για τον ΕΛΑΣ και τον αρχηγό του, Άρη Βελουχιώτη. Ο Νικηφόρος γράφει χαρακτηριστικά:  Από τη στιγμή που γυρίσαμε στο Μαυρολιθάρι, μαζευόμασταν αδημονώντας αντάρτες και κόσμος γύρω στο μοναδικό ραδιόφωνο του χωριού ν ακούσουμε αν θα πούνε τίποτα για την επιχείρηση. Και, να, αυτό το βράδυ, ύστερα από το σήμα με τα κουδουνάκια, η εκπομπή άρχισε αμέσως με το Γοργοπόταμο.  Μας κυρίεψε αδημονία και ευτυχισμένη έξαψη. Αιφνιδιαστήκαμε όμως την ίδια στιγμή. «Δυνάμεις  ελλήνων ανταρτών, υπό τον στρατηγόν Ζέρβαν..» Κι έτσι συνέχεια . Παντού, σε όλα ο Ζέρβας. Γι αυτόν όλοι οι ύμνοι. Γι αυτόν και παράσημο. Για μας, για τον Άρη, ούτε λέξη. Μας καβαλίκεψε τότε ο διάβολος. Πολλοί άρχισαν να βρίζουν τους Άγγλους.  Έτρεμα μέσα μου..  ότι αυτό ήταν μια ψυχρή υπολογισμένη βολή εναντίον μας. Γυρίζαμε ξυπόλητοι και γυμνοί  στις λάσπες στα χιόνια και στο θάνατο κι αυτοί μέσα στα ζεστά τους γραφεία , άρχιζαν τη συνομωσία τους. …
Οι εφημερίδες που έφτασαν από την Αθήνα δεν ανέφεραν λέξη για τον ΕΛΑΣ και τον Άρη  αλλά δημοσίευαν  στην πρώτη σελίδα την επικήρυξη του Ναπολέοντα Ζέρβα αντί 100 εκατομμυρίων δραχμών. Δεν χρειαζόταν να σου το πει κανένας, γράφει ο Νικηφόρος. Ήταν φανερή και σκόπιμη η νέα  ρεκλάμα του στρατηγού. Και μια νέα απόδειξη ότι βρισκόμασταν στο σωστό δρόμο εμείς για την Πατρίδα μας.
 Ο Γ. Χουλιάρας- Περικλής  δίνει παρόμοια περιγραφή για τη προκλητικά μεροληπτική  στάση των Άγγλων και του ελληνικού τύπου και συμπληρώνει: «Έτσι με την επιτυχία του Γοργοπόταμου οι Εγγλέζοι πέτυχαν ταυτόχρονα και τον άλλο σκοπό που είχαν, να διαφημίσουν τον Ζέρβα, τον άνθρωπο που προόριζαν ν αναδείξουν και να επιβάλουν για αρχηγό του αντάρτικου στην Ελλάδα, να τον παρουσιάσουν σαν συνεργάτη τους για να τον κάνουν τελικά πειθήνιο όργανό τους» (Χουλιάρας,2006:3).
Μεταπολεμικά η τύχη του Γοργοπόταμου διαμορφώθηκε μέσα στις περίπλοκες συνθήκες ήττας και διωγμού  της εαμικής παράταξης. Οι κρατούντες ιδεολογικοί μηχανισμοί της εξουσίας παρουσίαζαν το ένδοξη αντιστασιακή επιχείρηση  σαν αποκλειστικό κατόρθωμα  του ΕΔΕΣ και των Βρετανών σαμποτέρ. Την ίδια στιγμή η ηγεσία  του ΚΚΕ έδειχνε απροθυμία να ασχοληθεί με τον Γοργοπόταμο που  συνδεόταν πρώτα με τον ‘μισητό’ αντίπαλο Ζέρβα και  τον ‘αποκηρυγμένο’ Άρη Βελουχιώτη. Ο ίδιος ο  Ζέρβας  στα «Απομνημονεύματα του» που δημοσιεύτηκαν στην Ακρόπολις σε συνέχειες το 1949-50 και σε αρθογραφία του στον τύπο  αναφέρεται στην επιχείρηση μονόπλευρα και με πολλές ιστορικές ανακρίβειες. Με   διαστρέβλωση της ιστορικής αλήθειας  κινούνται και οι μαρτυρίες των Εγγλέζων. Ο Μάγερς (ECW. Myers) στο βιβλίο του «Η Ελληνική Περιπλοκή: Οι Βρετανοί στην κατεχόμενη Ελλάδα» (1975).  Ο Μουντχάουζ φανατικός  υπερασπιστής του Ζέρβα  σε αφήγηση του στην εφημερίδα  «Ακρόπολις» που δημοσιεύτηκε σε συνέχειες από τις 11 Απριλίου 1965 προσπαθεί να υποβαθμίσει τη συμμετοχή του ΕΛΑΣ στην επιχείρηση. Ισχυρίζεται ότι το ΕΑΜ- ΕΛΑΣ δεν είχε πρόθεση να πάρει μέρος στην ανατίναξη της γέφυρας.Όταν ο Άρης κατάλαβε ότι η επιχείρηση θα γινόταν, έστω και χωρίς τις δικές του δυνάμεις, δεν διακινδύνευσε ν’ αφήσει το Ζέρβα να πάρει όλη τη δόξα: προσφέρθηκε αμέσως να συνεργασθεί. Αναγκάζεται όμως να παραδεχτεί στη συνέχεια τη σημαντική συμβολή του Άρη Βελουχιώτη που τον αποκαλεί πολεμική μεγαλοφυΐα του ΕΛΑΣ (σελ.107),  για την επιτυχία της επιχείρησης, λέγοντας: Το αποτέλεσμα ήταν μια κοινή επιχείρηση, που ίσως ποτέ δεν θα γινόταν αν δεν ήταν ο Ζέρβας και δεν θα σημείωνε επιτυχία αν δεν ήταν ο Άρης (σελ.217).
Αλλά η Ιστορία δεν παραγράφεται. Το 1953 ο Νικηφόρος (Δημήτρης Δημητρίου) ο οποίος  μόλις είχε απολυθεί από τις φυλακές εξέδωσε ένα βιβλίο για το ιστορικό σαμποτάζ με τίτλο  «Αντάρτης στα βουνά της Ρούμελης (Χρονικό 1940-44), Το χρονικό του Γοργοπόταμου». Το βιβλίο προκάλεσε αίσθηση και προξένησε αντιδράσεις που έφτασαν   μέχρι δικαστική δίωξη του συγγραφέα γιατί έδωσε μια διαφορετική εκδοχή, τονίζοντας  το πρωταγωνιστικό ρόλο του Άρη Βελουχιώτη και του ΕΛΑΣ για την επιτυχία της επιχείρησης. Μια ιστορική εκδοχή  διαφορετική από αυτή που είχε διαμορφωθεί μέχρι τότε αφενός κάτω από τη μονόπλευρη ενημέρωση από την πλευρά του ΕΔΕΣ και αφετέρου κάτω από την τάση της ηγεσίας του ΚΚΕ να μην αφήσει να γίνεται λόγος για τον Άρη. Μετά το πρώτο του βιβλίο- μαρτυρία ο Νικηφόρος κυκλοφόρησε ένα επόμενο σύντομο κείμενο με τίτλο «Μετά το Γοργοπόταμο» που έκανε εντύπωση στον κόσμο της Αριστεράς. Τα βιβλία αυτά βοήθησαν στην αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας αλλά και στην προσπάθεια που είχε αρχίσει από πολλούς αντιστασιακούς για αποκατάσταση του Άρη από το κόμμα. 
Ο Πάνος Λαγδάς  στο βιβλίο του ΄ΑΡΗΣ Ο ΠΡΩΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ- τόμος Β” δίνει μια  λεπτομερή περιγραφή του χρονικού της Ανατίναξης της γέφυρας και των όσων ακολούθησαν βασισμένος σε διασταυρωμένες μαρτυρίες αγωνιστών όπως το Νικηφόρο, τον Λάμπρο, τον Κωστούλα, τους Καραλιβαναίους, τον Θάνο, Πελοπίδα και άλλους.
 Στις  κατηγορίες και ιστορικές ανακρίβειες των Ζέρβα, Μουντχάουζ και Μάγιερς αλλά  και τις αντιφάσεις μεταξύ των μαρτυριών για την επιχείρηση απαντά τεκμηριωμένα ο Γιώργος Χουλιάρας-Περικλής στο βιβλίο του,  «Ο δρόμος είναι άσωτος..», υπερασπιζόμενος τον ΕΛΑΣ και τον ΑΡΗ. «΄Οπως και τότε, αμέσως μετά την επιχείρηση, έτσι και σήμερα ύστερα από τόσα χρόνια από τότε, εξακολουθούν σε κάθε ευκαιρία που τους δίνεται να κατηγορούν τον ΕΛΑΣ και τον Άρη με σκοπό να μειώσουν τη συμβολή τους στην πετυχημένη έκβαση της επιχείρησης, αλλά κυρίως να αποδείξουν ότι τάχα το ΕΑΜ δεν το ενδιέφερε ο πόλεμος ενάντια στον κατακτητή αλλά ο αγώνας για την κατάληψη της εξουσίας» (Χουλιάρας 212-213)Αλλά και την αποφασιστική συμβολή του εφεδρικού τμήματος με επικεφαλής  τον Νικηφόρο για την ολοκλήρωση της επιχείρησης επιβεβαιώνει ο Χ. Χουλιάρας, τονίζοντας σχετικά: «Αλλά τη νέα επίθεση στη νότια πλευρά δεν την ανέλαβε ούτε ο Πυρομάγλου, που γράφει ο Μάγερς, ούτε ο Αλέκος Ζέρβας, όπως γράφει ο αδελφός του Ναπολέων Ζέρβας. Την νέα επίθεση την ανέλαβε ο φυσικός αρχηγός της εφεδρείας, αποτελούμενης αποκλειστικά από 30 άντρες του ΕΛΑΣ ο Δ. Δημητρίου ( Νικηφόρος)».

Πέμπτη 20 Νοεμβρίου 2014

Δήμος Ωρωπού:Υπάρχει τμήμα "πολιτικής προστασίας";;;;;;;;;;;;

Με αφορμή το πρόσφατο ταρακούνημα μας,από τον σεισμό στη διπλανή μας  Χαλκίδα,θέλω να υπενθυμίσω-ταρακουνήσω τους υπευθύνους του Δήμου μας ότι η περιοχή μας έχει πληγεί από καταστροφικό σεισμό το 1938!!!!! Μάλιστα  στο δήμο μας βρίσκονται τρία "ενεργά ρήγματα"!!!!!
             
Πολιτική Προστασία-Τί είναι.

Συμβάλλει στην αντιμετώπιση φυσικών καταστροφών και κυρίως   των σεισμών.


Σκοπός λειτουργίας του Γραφείου Πολιτικής Προστασίας

    1. Η  οργάνωση και λειτουργία Κέντρου Επιχειρήσεων Πολιτικής Προστασίας στον Δήμο

    2. Η αναθεώρηση του σχεδίου  "Ξενοκράτης" για το Δήμο σε συνεργασία με το αντίστοιχο Γραφείο    Πολιτικής Προστασίας της Περιφέρειας και του υπουργείου Εσωτερικών.

    3. Η συγκέντρωση  στοιχείων  του υπάρχοντος δυναμικού στο Δήμο .

    4. Η οργάνωση και η προετοιμασία του προσωπικού του Δήμου για την αντιμετώπιση φυσικών καταστροφών

    5. Ο προσεισμικός έλεγχος όλων των κτιρίων, στα οποία στεγάζονται υπηρεσίες που δέχονται κοινό, την ευθύνη λειτουργίας των οποίων έχει ο Δήμος .

    6. Η συνεργασία με άλλους φορείς ( Περιφέρεια , Νομαρχεία, ΟΣΑΠ  κ.ά.) για την λήψη μέτρων για την αντιμετώπιση φυσικών καταστροφών .

     Τα καιρικά φαινόμενα χωρίζονται στις παρακάτω κατηγορίες:
     
     - Θυελλώδεις Άνεμοι

     - Καταιγίδες

     - Χιονόπτωση / Δριμύ Ψύχος 
      
     - Παγετός

     -  Καύσωνας  

     - Σεισμός  

     - Κατολισθήσεις - Καθιζήσεις
      
     - Πλημμύρες  

     - Πυρκαγιές


    Τετάρτη 19 Νοεμβρίου 2014

    Λυπάμαι για τον Δήμαρχο Ωρωπού,για το Δημοτικό Συμβούλιο και τις Δημοτικές παρατάξεις

    Δεν πάει καιρός από την πρόσφατη αυτόφωρη  δίωξη μελών του Δημοτικού Συμβουλίου και κατοίκων της περιοχής για τα παράνομα και ληστρικά διόδια ......κανείς πλέον δεν διαμαρτύρεται!!!!
    Σε αυτή την αυτόφωρη δίωξη,η όποια μάλιστα έχει πάρει και δρόμο με ποινικές διώξεις,ένας από τους βασικούς δικηγόρους των δημοτικών συμβούλων ήταν ο Νίκος Μαυρομάτης.
    Ο Νίκος Μαυρομάτης έφυγε από την ζωή και λυπάμαι για την απουσία σας!!!!!!!!
    Σεμνός κι “άγνωστος” στουςσημερινούς “πολιτικούς”, δικηγόρος κι αγωνιστής του αντιδικτατορικού αγώνα.
    Ο Νίκος ήταν στέλεχος της αντιστασιακής οργάνωσης του Αλέκου Παναγούλη «Ελληνική Αντίσταση». Ιδρυτικό μέλος μιας από τις πρώτες οργανώσεις του ΠΑΣΟΚ αμέσως μετά τη δικτατορία: Τοπική Οργάνωση Αγίων Αναργύρων, στη Δυτική Αθήνα. Ήταν το ΠΑΣΟΚ της 3ης του Σεπτέμβρη, του Ανδρέα Παπανδρέου, που καμία σχέση δεν έχει με τους σημερινούς γερμανοτσολιάδες της... κυβερνητικής συνιστώσας του Σαμαρά και της ακροδεξιάς.
    Εκεί, μαζί με στελέχη της αντιδικτατορικής οργάνωσης “Κ.Ο. Μαχητής”, αγωνιστές του Π.Α.Κ., αγωνιστές του Ανένδοτου, της ΕΔΑ, της ΕΑΜικής αντίστασης, έστησαν μια οργάνωση που “ζήλευαν” όλα τα κόμματα της μεταδικτατορικής αριστεράς...
    Οι φίλοι του, οι σύντροφοί του, οι συναγωνιστές του τον αποχαιρέτησαν μια σημαδιακή μέρα για τη σύγχρονη ιστορία μας, τη Δευτέρα 17 Νοέμβρη, επέτειο της Λαϊκής Εξέγερσης, στις 14:30, στο νεκροταφείο των Αγίων Αναργύρων.

    Τρίτη 18 Νοεμβρίου 2014

    Εκλογές στις 11 Ιανουαρίου 2015

    Πολιτικές επιπλοκές που μπορούν να ανατρέψουν τα δεδομένα στο πολιτικό σκηνικό, ιδιαίτερα στην περίπτωση που δεν εκλεγεί νέος Πρόεδρος της Δημοκρατίας, εγκυμονεί η δίκη για τη Χρυσή Αυγή που ξεκινά στις αρχές του έτους. Πρώτα απ' όλα, εφόσον δεν υπάρξουν απρόσμενα γεγονότα ή ανατροπές στην υπόθεση, η δίκη προγραμματίζεται να ξεκινήσει στις αρχές Φεβρουαρίου. Σχεδόν ταυτόχρονα δηλαδή με τη διαδικασία εκλογής του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας και έναν μήνα πριν από τις πρόωρες εθνικές εκλογές, εφόσον η διαδικασία αυτή δεν καρποφορήσει. Επιπροσθέτως, στα τέλη Φεβρουαρίου αποφυλακίζονται ο Ν. Μιχαλολιάκος και τα πρωτοπαλίκαρά του Χρ. Παππάς και Ι. Λαγός που συμπληρώνουν το ανώτατο όριο προσωρινής κράτησης στις φυλακές Κορυδαλλού. 

    Οι πιθανές ημερομηνίες
    Και το μήνυμα είναι σαφές: αν η κυβέρνηση επιθυμεί να μην επηρεαστεί η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, αλλά ούτε και οι πιθανές πρόωρες εκλογές, από τις εξελίξεις στη δίκη της Χρυσής Αυγής, τότε θα πρέπει να επισπεύσει τις κινήσεις της.
     Η δίκη της Χρυσής Αυγής δεν μπορεί να ξεκινήσει πριν από τις 10 Φεβρουαρίου. Παρότι ο αρμόδιος εισαγγελέας παρέδωσε ήδη την πρότασή του στο Τριμελές Συμβούλιο Εφετών για να εκδώσει το σχετικό βούλευμα, θεωρείται απίθανο να έχουν ολοκληρωθεί όλες οι διαδικασίες για να πραγματοποιηθεί η κλήρωση της σύνθεσης του δικαστηρίου ως τις 10 Δεκεμβρίου, έτσι ώστε να ξεκινήσει η δίκη έναν μήνα μετά (απαιτούνται τουλάχιστον 30 ημέρες για να επιδοθούν οι κλητεύσεις στους εκατοντάδες μάρτυρες της υπόθεσης με τους 68 κατηγορουμένους). Εφόσον λοιπόν η κλήρωση της σύνθεσης του δικαστηρίου πραγματοποιηθεί στις αρχές Ιανουαρίου, τότε η δίκη θα ξεκινήσει περί τα μέσα Φεβρουαρίου, όταν δηλαδή ξεκινά και η διαδικασία εκλογής Προέδρου.  Αυτό από μόνο του το γεγονός δημιουργεί έτσι κι αλλιώς προβλήματα στην κυβέρνηση, καθώς από την έναρξη της δίκης και μετά η ηγεσία της Χρυσής Αυγής αποκτά και πάλι δημόσιο βήμα. Παρά το γεγονός ότι έχει ήδη αποφασιστεί η δίκη να διεξαχθεί στις φυλακές Κορυδαλλού, ωστόσο θα είναι δημόσια και ως εκ τούτου οι κατηγορούμενοι είναι βέβαιο ότι θα αξιοποιήσουν αυτήν την ευκαιρία. Αν μάλιστα η χώρα εισέρχεται αιφνιδίως σε προεκλογική περίοδο, τότε είναι βέβαιο ότι θα μετατρέψουν το δικαστήριο σε προεκλογικό μπαλκόνι! Αλλά η πιο σημαντική εξέλιξη που θα προκαλέσει αναταράξεις στο πολιτικό σκηνικό είναι η αποφυλάκιση της ηγεσίας της Χρυσής Αυγής που θα πραγματοποιηθεί περί τα τέλη Φεβρουαρίου. Οι 18 μήνες προσωρινής κράτησης των Ν. Μιχαλολιάκου, Χρ. Παππά και Ι. Λαγού που προφυλακίστηκαν πρώτοι, συμπληρώνονται στις 28 Μαρτίου. Ομως, όπως επισημαίνουν στην κυβέρνηση ανώτατοι δικαστικοί, θα πρέπει να αποφυλακιστούν τουλάχιστον έναν μήνα νωρίτερα, για να έχουν το δικαίωμα οι αρμόδιοι εισαγγελείς να τους επιβάλουν με την αποφυλάκισή τους περιοριστικούς όρους.Είναι περιττό να αναλυθεί ακόμη και στους αδαείς στην πολιτική τι σημαίνει για τα κόμματα και ειδικά για τη ΝΔ να αποφυλακιστεί ο ηγετικός πυρήνας της Χρυσής Αυγής τις ημέρες που θα κορυφώνεται η διαδικασία εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας και πολύ περισσότερο αν η διαδικασία ναυαγήσει και προκηρυχθούν πρόωρες εθνικές εκλογές. Και γι' αυτό η κυβέρνηση που έχει ήδη δημόσια δηλώσει ότι θα εξαντληθούν τα χρονικά περιθώρια για τη διαδικασία αυτή, κάνει τώρα δεύτερες σκέψεις.

    «Η κυβέρνηση πρέπει να σπεύσει»
    Το μήνυμα της ηγεσίας της Δικαιοσύνης άλλωστε είναι σαφές:  Αν η κυβέρνηση επιθυμεί να παραμείνουν έγκλειστοι όλοι οι βουλευτές της Χρυσής Αυγής μέχρι να ολοκληρωθεί η διαδικασία εκλογής Προέδρου, αλλά και οι πιθανές πρόωρες εκλογές, τότε η διαδικασία αυτή θα πρέπει να επισπευσθεί τουλάχιστον για έναν μήνα.


    Και όπως εξηγούν δικαστικές πηγές, αν η διαδικασία εκλογής ξεκινήσει στις 10 Ιανουαρίου, τότε ακόμη και στην πιθανότητα πρόωρων εκλογών οι βουλευτές της Χρυσής Αυγής θα παραμείνουν προφυλακισμένοι ως και την ημερομηνία διεξαγωγής τους. Σε διαφορετική περίπτωση, οι τρεις πρώτοι τουλάχιστον που προφυλακίστηκαν θα αποφυλακιστούν στη χειρότερη δυνατή στιγμή, τουλάχιστον για τα κόμματα που διεκδικούν και προσεγγίζουν τους ψηφοφόρους της. Στις πιέσεις λοιπόν που ασκούν στην κυβέρνηση οι ίδιοι οι βουλευτές της για επίσπευση των διαδικασιών, έτσι ώστε να ξεκαθαρίσει μια ώρα αρχύτερα και το πολιτικό σκηνικό, προστίθενται τώρα και οι προειδοποιήσεις των δικαστών για τις αποφυλακίσεις που έρχονται...

    Τετάρτη 12 Νοεμβρίου 2014

    Ήρθε η ώρα,ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ-ΒΙΟΤΕΧΝΕΣ-ΕΜΠΟΡΟΙ.






    ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ –ΒΙΟΤΕΧΝΕΣ-ΕΜΠΟΡΟΙ
    ΜΙΚΡΟΜΕΣΑΙΟΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΕΣ

    Ήρθε η ώρα να τελειώνουμε με αυτούς …..
    ……πριν μας τελειώσουν!!

    Με αυτούς …..οι οποίοι αποδείχθηκε πόσο υποκριτές ήταν , όταν μιλούσαν για στήριξη της επιχειρηματικότητας και εννοούσαν τους μεγάλους πολυεθνικούς ομίλους και τους «κολλητούς» τους κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες.

    Με αυτούς ….οι οποίοι αφού ισοπέδωσαν μισθούς και συντάξεις , μείωσαν το τζίρο των επιχειρήσεων έως και 70% !!, οδήγησαν 250.000 μικρομεσαίες επιχειρήσεις στο λουκέτο, 850 χιλ. εργαζόμενους σε αυτές στην ανεργία και 1,5 εκατ. συνανθρώπους μας χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.

    Με αυτούς ….οι οποίοι την ώρα που στήριζαν τις «συστημικές» τράπεζες με πάνω από 200 δις σε χρέωση όλων μας ,έκλειναν τις «στρόφιγγες» χρηματοδοτικής στήριξης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.

    Με αυτούς …οι οποίοι κατάργησαν κάθε κανόνα λειτουργίας της αγοράς και των επαγγελμάτων , σπρώχνουν χιλιάδες ανθρώπους σε «ζωή στο σκοτάδι» και στη παραοικονομία, μετατρέπουν τους υπόλοιπους σε κυνηγούς των κεφαλών τους και οδηγούν τη κοινωνία στον «κανιβαλισμό».

    Με αυτούς ….οι οποίοι με αυτή τη πολιτική οδήγησαν τη πλειονότητα των μικρομεσαίων επιχειρήσεων στην υπερχρέωση στο Δημόσιο, στα Ασφαλιστικά ταμεία και στις τράπεζες, μετατρέποντας μέρα τη μέρα, δυναμικές επιχειρήσεις σε «προβληματικές»

    Με αυτούς ….οι οποίοι με τις αλλεπάλληλες αναποτελεσματικές «ρυθμίσεις» , έρχονται τώρα με νέες, να υποθηκεύσουν ότι έχουμε και δεν έχουμε, μας οδηγούν στη «λαιμητόμο» των τραπεζικών κριτηρίων βιωσιμότητας, χωρίς καμία προστασία και Δημόσια παρέμβαση.
    Οι λεγόμενες ρυθμίσεις των κόκκινων δανείων ,με τον τρόπο που προωθούνται από τη συγκυβέρνηση της κοινωνικής καταστροφής, δεν είναι παρά η τελευταία πράξη του δράματος της εκποίησης ή υποθήκευσης της όποιας ατομικής ιδιοκτησίας έχει απομείνει στους μικρομεσαίους επιχειρηματίες. Την παραπέρα συγκέντρωση εμπράγματων αξιών στα χέρια των ολίγων, και την ανάθεση του παραγωγικού προσανατολισμού της χώρας στους σχεδιασμούς και τα συμφέροντα των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων και των τραπεζών.


    ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ –ΒΙΟΤΕΧΝΕΣ-ΕΜΠΟΡΟΙ
    ΜΙΚΡΟΜΕΣΑΙΟΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΕΣ
    Μπορούμε αλλιώς

    Με το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ ,με συλλογική προσπάθεια και αγώνα να ανακτήσουμε την ελπίδα!!!

    Ο ΣΎΡΙΖΑ με το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, το σχέδιο για τη παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας και τις προτάσεις Νόμου για τη ρύθμιση των χρεών επιχειρήσεων και ιδιωτών, χαράσσει το δρόμο για το αύριο της χώρας.

    Με τη κοινωνία όρθια.
    Τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες «ζωντανούς», και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις ενεργητικούς παράγοντες στην ανόρθωση της Ελλ. Οικονομίας .
    Μέσα από το Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης ,την επανεκκίνηση της Οικονομίας και τη φορολογική δικαιοσύνη, το οποίο μεταξύ των άλλων περιλαμβάνει:

    • Ρύθμιση των χρεών ,ιδιωτών και επιχειρήσεων προς το Δημόσιο και τα Ασφαλιστικά ταμεία με δόσεις και τρόπο ώστε το σύνολο των ετήσιων καταβολών να μη ξεπερνά το 20% του ετήσιου καθαρού εισοδήματος. Κατοχύρωση και στήριξη του Δημόσιου χαρακτήρα του Συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης με αξιοπρεπείς συντάξεις.
    • Άμεση παύση ποινικών διώξεων, κατασχέσεων, προσωποκράτησης και χορήγηση φορολογικής-ασφαλιστικής ενημερότητας. Επ’αόριστο αναστολή των πλειστηριασμών της 1ης κατοικίας μέχρι 300.000 €.
    • Καθολική ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
    • «Νέα Σεισάχθεια» στα κόκκινα δάνεια των τραπεζών με ίδρυση ενδιάμεσου Δημόσιου φορέα διαχείρισης κάθε ληξιπρόθεσμης οφειλής προς τις τράπεζες , ελεγκτή των τραπεζών ως προς την εφαρμογή των ρυθμίσεων και υπερασπιστή των δικαιωμάτων των δανειοληπτών. Κατά περίπτωση διαγραφή μέρους των οφειλών για όσους δανειολήπτες είναι κάτω από το όριο φτώχιας και αναπροσαρμογή των οφειλών ώστε οι ετήσιες καταβολές σε τράπεζες, δημόσιο και ασφαλιστικά ταμεία να μην ξεπερνούν συνολικά το 30% του καθαρού εισοδήματος. Αποποινικοποίηση των οφειλών στον ΟΑΕΕ, Δυνατότητα σύνταξης σε όσους οφείλουν σε αυτόν, ελέυθερη επιλογή κατηγορίας έως το2017
    • Απλοποίηση του φορολογικού συστήματος .Επαναφορά του αφορολόγητου των 12.000€,κατάργηση του ΕΝΦΙΑ και θέσπιση φόρου μεγάλης ακίνητης περιουσίας με αναπροσαρμογή των αντικειμενικών αξιών. Πάταξη της γραφειοκρατίας, ίδρυση επιχειρηματικών ΚΕΠ και θέσπιση σύγχρονου νομοθετικού πλαισίου στη κατεύθυνση της στήριξης της μικρομεσαίας επιχείρησης και της διάρρηξης των ολιγοπωλιακών δομών σε πολλούς κλάδους της οικονομίας.
    • Ίδρυση Αναπτυξιακής Τράπεζας και Τραπεζών Ειδικού Σκοπού για τη χρηματοδότηση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Στήριξη των συνεταιριστικών τραπεζών και ανάπτυξη νέων χρηματοδοτικών εργαλείων.
    • Σχεδιασμός και υλοποίηση ενός Εθνικού Αναπτυξιακού Σχεδίου για τη παραγωγική ανασυγκρότηση της οικονομίας με ισχυρό ρόλο στην σύγχρονη και αναβαθμισμένη μικρομεσαία επιχείρηση .

    ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ –ΒΙΟΤΕΧΝΕΣ-ΕΜΠΟΡΟΙ
    ΜΙΚΡΟΜΕΣΑΙΟΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΕΣ

    Ο ΣΥΡΙΖΑ σας καλεί σε κοινό αγώνα
    Να σταματήσουμε τη καταστροφική και ανέλπιδη πορεία.
    Να ανοίξουμε το δρόμο της δημιουργικής προοπτικής
    Να εργαστούμε όλοι μαζί για την ανασυγκρότηση της κοινωνίας
    και την ανοικοδόμηση της χώρας μας.

    Όλοι μαζί στις παλλαϊκές κινητοποιήσεις της 27ης Νοεμβρίου 2014.



    ΤΜΗΜΑ ΜΙΚΡΟΜΕΣΑΙΩΝ ΕΠΙΧ/ΣΕΩΝ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ        

    Κυριακή 9 Νοεμβρίου 2014

    Ο θρίαμβος του ιδιώτη

    Καμιά φορά στις κοινωνίες εκείνοι που επιπλέουν και μεγαλουργούν δεν είναι πάντα οι άριστοι. Στις κοινωνίες, τις εξουσίες, τις μικρές ή μεγάλες παρέες, δεν είναι λίγες οι φορές που κυριαρχούν άνθρωποι που απλώς πιάνουν τον σφυγμό της εποχής.
    Όπως στην περιοχή του θεάτρου κατά την αρχαιότητα, όπου ο ελάσσων κωμικός θεατρικός ποιητής διαμόρφωσε άμεσα την παγκόσμια θεατρογραφία. Ο μείζων ήταν ο Αριστοφάνης. Ο ελάσσων (σε σχέση με τον Αριστοφάνη ελάσσων) ήταν ο Μένανδρος.
    Ο Αριστοφάνης δημιούργησε σε εποχή όπου η Αθηναϊκή Δημοκρατία ήταν ακόμη ακμαία. Εξέφρασε, λοιπόν, μέσα από τα έργα του τη λειτουργία της. Με τον χορό (Δήμο - Πολίτες - Αμεσοδημοκρατικούς Βουλευτές), τη θεματογραφία του και τον καθαρά προσωπικό συγγραφικό τρόπο διαχείρισης του υλικού του. Ο Μένανδρος μεσουρανεί και ως κατεξοχήν εκπρόσωπος της «Νέας Κωμωδίας», όταν η δημοκρατία είναι παρελθόν, όταν έχει παρέλθει ο χρυσός αιώνας και της Αθήνας, αλλά και του αρχαιοελληνικού δράματος. Τα θέματά του δεν αφορούν τον Δήμο πια, αλλά περιορίζονται σε περιοχές ιδιωτικών υποθέσεων. Οι ήρωές του δεν αντιπροσωπεύουν τους πολίτες, αλλά είναι ξεχωριστές προσωπικότητες που εκπροσωπούν μόνο τον εαυτό τους. Ο Μένανδρος πατάει βέβαια στον μέγιστο Αριστοφάνη, αλλά μετατρέπει τους οικουμενικούς ρόλους σε καθημερινούς ανθρώπινους χαρακτήρες. Και οι δύο κωμικοί ποιητές, σε διαφορετικές εποχές ο καθένας, αγωνίστηκαν στις μεγάλες αθηναϊκές γιορτές προς τιμήν του Διονύσου αποκομίζοντας βραβεία.
    Καθώς η ιστορία του θεάτρου δεν είναι μια σειρά ασυνεχών περιόδων, αλλά μια υπόθεση συνεχούς και εξελισσόμενης παράδοσης, με τη σειρά του ο Μένανδρος τροφοδοτεί τους Ρωμαίους ομότεχνούς του. Ο πιο πολυδιαβασμένος μετά τον Βιργίλιο Ρωμαίος ποιητής είναι ο Τερέντιος. Ε, λοιπόν, από τα έξι σωζόμενα θεατρικά έργα του, τα τέσσερα είναι διασκευές έργων του Μενάνδρου. Και η σκυτάλη παραδίδεται στους κατοπινούς. Πώς επηρεάζει ο Μένανδρος την Commedia dell' Arte; Μέσω της παράδοσης της συντεχνίας του θεάτρου όπως είπαμε. Παραλαμβάνει για παράδειγμα τον ρόλο του γελοίου στρατηγού Λάμαχου από τους «Αχαρνείς» του Αριστοφάνη και δημιουργεί τους πολλούς τυποποιημένους χαρακτήρες των στρατιωτών της Νέας Κωμωδίας. Από αυτούς γεννιέται ο «Καπιτάνο» της Commedia dell' Arte και στη συνέχεια ρόλοι που έγραψαν επώνυμοι μεγάλοι κατοπινοί συγγραφείς όπως ο Τονίνο (στρατιώτης απ' το Μπέργκαμο) στο «Λα Μοσκέτα» του Άντζελο Μπέολκο ή Ρουτζάντε. Ρόλοι που επιστρέφουν σε εμάς από τη Δύση ως αντιδάνειο όπως ο Καπιτάν Κουβιέλος, αλλά και ο Βιτσέντζος στην «Ιφιγένεια» του Πέτρου Κατσαΐτη (Ληξούρι Κεφαλλονιάς, γύρω στα 1720). Τη σκυτάλη παραλαμβάνουν στη συνέχεια ο Μολιέρος, οι βικτωριανοί και όλοι οι υπόλοιποι μέχρι τον κινηματογράφο και την τηλεόραση του σήμερα.
    Η αθηναϊκή ουτοπία του χρυσού αιώνα του Περικλή, με την (επιλεγμένη) ισότητα για όλους και τις ακριβοδίκαιες υποχρεώσεις προς την κοινή πατρίδα, δεν επέστρεψε, ούτε θα επιστρέψει ποτέ ξανά. Η μεγάλη υπόσχεση της Οκτωβριανής Επανάστασης εξελίχθηκε σε μια μέγιστη απογοήτευση που έδωσε δύναμη και επιχειρήματα σε δυνάμεις της ολιγαρχίας να αποστερήσουν ακόμα περισσότερο από υλικά αγαθά αλλά και δημοκρατικές κατακτήσεις τους πολλούς. Η παγκόσμια κατάσταση, αλλά και η δική μας περιπέτεια με την περίφημη κρίση τους, που την εμφανίζουν ως δική μας, είναι ένας ξεκάθαρος πίνακας για το πού βρίσκεται η κοινωνία και τι ανάγκες έχει.
    Και να λοιπόν που θριαμβεύει πια το ιδιωτικό. Η ατομική περίπτωση. Ο αγώνας για την προσωπική διάσωση. Εδώ, στον κόσμο του ατομικισμού, όπου ο καθένας είναι ξεχωριστός όχι εξαιτίας των χαρισμάτων του, αλλά για λόγους που διευκολύνουν τη χειραγώγησή του, νίκησε η παράδοση του Μένανδρου.
    Οι καρβουνιάρηδες Αχαρνείς ή ο χορός των Αθηναίων στον «Πλούτο» του Αριστοφάνη εμφανίζονται μόνο στις ορχήστρες των αρχαίων θεάτρων. Είναι ο ακίνδυνος και βολικός «Λαός» του παρελθόντος. Και είναι βολικός επειδή είναι απλώς μακιγιαρισμένοι και μασκαρεμένοι ηθοποιοί. Οι πραγματικοί καρβουνιάρηδες της σημερινής Ελλάδας, οι εργαζόμενοι στη «μικρή ΔΕΗ», οι κάτοικοι της Φυλής πλάι στη χωματερή, οι άνεργοι, οι νέοι, εάν βγουν στους δρόμους και διεκδικήσουν, είναι απλώς υποκινούμενοι μπαχαλάκηδες.

    ΥΓ.: Και στον χώρο του Πολιτισμού, πολλοί είναι οι φίλοι της ιδιωτικής τακτοποίησης. Πολλοί αυτοί που όπου βλέπουν φως μπαίνουν, αδιακρίτως... Θα αδικούσα τον Μένανδρο αν τους ονόμαζα «Μενάνδρειους» ή «Μενανδρικούς»...

    * Ο Πάνος Σκουρολιάκος είναι μέλος της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ

    Πάνος Σκουρολιάκος

    Σάββατο 8 Νοεμβρίου 2014

    Ο καραγκιόζης "καφετζής".

    Άκου ανθρωπάκο καφετζή για να μαθαίνεις !!!!!!
    Ο καραγκιόζης εδραίωσε μιαν ισότιμη σχέση και διαλεκτική ανάμεσα στην πόλη και στην ύπαιθρο και διαχώρισε όλες τις κοινωνικές ομάδες της οθωμανικής επικράτειας σε τρεις "τάξεις", ανάλογα με τη θέση που έπαιρνε το κάθε άτομο στην παραγωγή:
    α) στην τάξη των "ανθρώπων του σπαθιού", όπου κατατάχθηκαν οι εμπειροπόλεμοι των φυλών του βουνού και της ερήμου, κτηνοτρόφοι και διαμετακομιστές,
    β) στην τάξη των "ανθρώπων του σφυριού και του δρεπανιού", όπου κατατάχτηκαν οι βιοτέχνες της πόλης και των κεφαλοχωρίων καθώς και οι καλλιεργητές των κάμπων και
    γ) στην τάξη των "ανθρώπων της πένας", στην οποία κατατάχτηκαν τα μέλη της μουσουλμανικής και χριστιανικής ιεραρχίας, που αποτέλεσαν τη νομοθετική, δικαστική, διπλωματική και αργότερα διοικητική υπαλληλία και γραφειοκρατία.
    Ακούς ανθρωπάκο "καφετζή"!!!!!!«Δε σʼ αγαπούν, σε περιφρονούν. Σε ξέρουν απ' έξω κι ανακατωτά. Γνωρίζουν τις χειρότερες αδυναμίες σου, όπως θα έπρεπε να τις γνωρίζεις εσύ. Σε θυσίασαν  κι εσύ τους έδωσες τη δύναμη να σʼ εξουσιάζουν. Εσύ ο ίδιος τους αναγόρευσες αφεντικά σου και συνεχίζεις να τους στηρίζεις, παρόλο που πέταξαν τις μάσκες τους. Στο είπαν κατάμουτρα: “Είσαι και θα είσαι πάντα κατώτερος, ανίκανος να αναλάβεις την παραμικρή ευθύνη”. Κι εσύ τους αποκαλείς καθοδηγητές και σωτήρες και φωνάζεις “ζήτω, ζήτω”»,
    «Σε φοβάμαι, ανθρωπάκο. Σε τρέμω, επειδή και από σένα εξαρτάται το μέλλον του τόπου μου. Σε φοβάμαι επειδή το κυριότερο μέλημα σου είναι να δραπετεύεις. Δε φταις εσύ γιʼ αυτό, μα έχεις υποχρέωση να γιατρευτείς. Θα ʽχες από καιρό αποτινάξει τα δεσμά σου, αν δεν ενθάρρυνες ο ίδιος την καταπίεση και δεν τη στήριζες άμεσα με τις πράξεις σου».
    Άκου ανθρωπάκο "καφετζή"!!!!!!!!!!
    Μου θυμίζεις δεινό σκοπευτή που σκόπιμα χάνει το κέντρο του στόχου, από καπρίτσιο.

    Παρασκευή 7 Νοεμβρίου 2014

    Έλα απ΄αυτό στόν τόπο σου.........

    Ένας συνηθισμένος πολίτης,του Λευτέρη Καπώνη
    Είναι κάποια πράγματα που σε τρελαίνουν. Λέει ο πρόεδρος της κυβερνώσας Αριστεράς -σε αντιδιαστολή με μας, που είμαστε της Αριστεράς του δρόμου, τουτέστιν, επί το λαϊκότερο της αλανιάρας Αριστεράς- ότι δεν θα μπει σε κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝ.ΕΛΛ. Έλα απ' αυτό στον τόπο σου κι άλλη τουρνέ μην κάνεις που λέει, ο Χάρυ Κλυνν.
    Δεν σε ενοχλεί το φλερτ και ο γάμος με τη Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ γιατί είναι κόμματα από σπίτι με γαλλικά και πιάνο, σκάνδαλα και λεηλασίες του δημόσιου πλούτου, όπως συμβαίνει σε όλες τις μεγάλες πατριωτικές οικογένειες, και σε ενοχλούν οι ΑΝ.ΕΛΛ.;
    Όμως ο πρόεδρος τη κυβερνώσας Αριστεράς εξ ορισμού δεν είναι κουτός... Αντιλαμβάνεται το οξύμωρο. Τότε γιατί το λέει; Γιατί θέλει να απευθυνθεί στα αριστερά ανακλαστικά των μελών του ΣΥΡΙΖΑ και να εμφανιστεί εγγυητής της αριστεροσύνης και της προοδευτικότητας. Ξανά έλα στον τόπο σου κι άλλη τουρνέ μην κάνεις.
    Όμως, αγαπητέ πρόεδρε, εμείς, που φάγαμε τα χημικά σε όλες τις πορείες, που αντισταθήκαμε στον φόβο που έσπειρε η προπαγάνδα των δανειστών με τους εργολάβους τους, δύσκολα θα τσιμπήσουμε από τόσο φτηνά κόλπα. Έπειτα, μας πάει πιο πολύ το πουκάμισο του Τσίπρα κι ο τρόπος που μίλησε στο debate την ώρα που εσείς τρέχατε για ισοδύναμα και οι δανειστές με τους συνεργάτες τους σας έγραψαν στα παλιά τους παπούτσια.
    Η ιστορία, κύριε πρόεδρε, εκδικείται. Η ύβρις τιμωρείται. Σ' αυτό τον τόπο όπου την Αριστερά τίμησαν αγωνιστές σαν τον Στέφανο Στεφάνου -το γράφω γιατί τον είχαμε κοντά μας σε μια εκδήλωση στη Νέα Μάκρη- είναι ύβρις στους θεούς να εμφανίζεσαι σαν ένα κομμάτι αυτής της Ιστορίας, σαν εν μέρει κληρονόμος της και να συνεργάζεσαι με αυτούς που θέλουν να μεταβάλουν τους εργαζόμενους σε Κινέζους κούληδες.
    Γι' αυτό και τα ποσοστά κατρακυλάνε στον Καιάδα. Και η Ιστορία σπρώχνει τους "ανεύθυνους" του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία. Γιατί όταν η κρίση αγριεύει, αρχίζουν οι χειραγωγημένοι επί χρόνια να σκέφτονται ταξικά. Και τότε δεν υπάρχει χώρος για ναι μεν αλλά.
    Οι βολεμένοι θα πάνε στη Νέα Δημοκρατία κι αυτούς που η κρίση τσάκισε στον ΣΥΡΙΖΑ. Τα ισοδύναμα τελειώνουν και κανείς δεν έχει όρεξη ν' ασχοληθεί μ' αυτά. Γνωρίζω ότι επί χρόνια το σύστημα μπορεί να υπνωτίζει τους λαούς και οι πολιτικοί να τη βγάζουν καθαρή...
    Όμως, όταν γίνει η ρωγμή και οι άνεμοι αρχίζουν να γκρεμίζουν το οικοδόμημα αυτού που θεωρούνταν αυτονόητο, τότε στέκεσαι μπροστά στην Ιστορία με την αλήθεια σου ή κρύβεσαι σε μια γωνιά για να μη σε πάρει η καταιγίδα. Και στο μυαλό των απελπισμένων οι άνεμοι τρέχουν με πολλά μποφόρ.

    Πέμπτη 6 Νοεμβρίου 2014

    "Άκου Ανθρωπάκο"-3 Νοεμβρίου 1957 έφυγε από τη ζωή ο Βίλχελμ Ράιχ

    Βίλχελμ Ράιχ: Ανθρωπάκο σε περιφρονούν κι εσύ φωνάζεις «ζήτω, ζήτω»

    07:22 | 03 Νοε. 2014
    Τελευταία ανανέωση 07:47 | 03 Νοε. 2014
    Σαν σήμερα στις 3 Νοεμβρίου του 1957 έφυγε από τη ζωή ο Βίλχελμ Ράιχ, ψυχίατρος και ψυχαναλυτής του οποίου η θεωρία της οργόνης χαρακτηρίστηκε ψευδοεπιστημονική, όμως η επιρροή που άσκησε στα νεανικά κινήματα αμφισβήτησης στις δεκαετίας του ’60 και του ’70, θεωρείται αδιαμφισβήτητη. Άσκησε σφοδρή κριτική στα υφιστάμενα κοινωνικά και σεξουαλικά ήθη ενώ έγινε κυρίως γνωστός από τα βιβλία του «Η Μαζική Ψυχολογία του Φασισμού» και «Άκου Ανθρωπάκο».
    Ο αγαπημένος μαθητής του Φρόυντ έγραψε το «Άκου, Ανθρωπάκο» το 1946 και το δημοσίευσε το 1948. Πρόκειται για την κραυγή αγωνίας ενός μεγάλου στοχαστή, που βλέπει τα σπέρματα του φασισμού και του ολοκληρωτισμού μέσα στον κοινό, καθημερινό άνθρωπο.
    Διαβάστε αποσπάσματα από το «Άκου Ανθρωπάκο»:
    «Ξέρεις, Ανθρωπάκο, πως θα ένιωθε ένας αητός άμα έκλωθε αυγά μιας κότας; Αρχικά ο αητός νομίζει ότι θα κλωσήσει μικρά αετόπουλα που θα μεγαλώσουν. Μα εκείνο που βγαίνει από τα αυγά δεν είναι παρά μικρά κοτόπουλα. Απελπισμένος ο αητός εξακολουθεί να ελπίζει πως τα κοτόπουλα θα γίνουν αητοί. Μα που τέτοιο πράγμα! Τελικά δεν βγαίνουν παρά κότες που κακαρίζουν. Όταν ο αητός διαπιστώνει κάτι τέτοιο βρίσκεται στο δίλημμα αν πρέπει να καταβροχθίσει όλα τα κοτόπουλα και τις κότες που κακαρίζουν. Μα συγκρατείται. Κι  ό,τι τον κάνει να συγκρατηθεί είναι μια μικρή ελπίδα• πως ανάμεσα στα τόσα κοτόπουλα, μπορεί κάποτε να βρεθεί ένα αητόπουλο, ικανό σαν εκείνον τον ίδιο, ένα αητόπουλο που από την ψηλή φωλιά του θ' ατενίζει μακριά κόσμους καινούριους, σκέψεις καινούριες, καινούρια σχήματα ζωής. Μόνο αυτή η ανεπαίσθητη ελπίδα κρατάει τον λυπημένο, τον αποξενωμένο αητό από την απόφασή του να φάει όλα τα κοτόπουλα και όλες τις κότες που κακαρίζουν, και που δεν βλέπουν ότι τα κλωσσάει ένας αητός, δεν καταλαβαίνουν ότι ζούνε σ' ένα ψηλό, απόμακρο βράχο, μακριά από τις υγρές και σκοτεινές κοιλάδες. Δεν ατενίζουν την απόσταση, όπως κάνει ο απομονωμένος αητός.
    Μόνο καταβροχθίζουν και καταβροχθίζουν, όλο καταβροχθίζουν ό,τι φέρνει ο αητός στη φωλιά. Οι κότες και τα κοτόπουλα άφησαν τον αητό να τα ζεστάνει κάτω από τα μεγάλα και δυνατά του φτερά όταν απ' όξω κροτάλιζε η βροχή και αναβροντούσαν οι καταιγίδες που 'κείνος άντεχε δίχως καμιά προστασία. Όταν τα πράγματα γίνονταν σκληρότερα, του πέταγαν μικρές μυτερές πέτρες από κάποια ενέδρα για να τον χτυπήσουν και να τον πληγώσουν. Όταν ο αητός αντιλήφθηκε την κακοήθεια ετούτη, πρώτη του αντίδραση ήταν να τα ξεσχίσει σε χίλια κομμάτια. Μα το ξανασκέφτηκε κι' άρχισε να τα λυπάται. Κάποτε, έλπισε, θα βρισκόταν - έπρεπε να βρεθεί - ανάμεσα στα τόσα κοντόφθαλμα κοτόπουλα που κακάριζαν και καταβρόχθιζαν ό,τι έλαχε μπροστά τους, ένας μικρός αητός σαν τον ίδιο του τον εαυτό.
    Ο μοναχός αητός μέχρι σήμερα δεν έχει εγκαταλείψει την ελπίδα. Κι' εξακολουθεί να κλωσσάει κοτόπουλα.
    Δεν θέλεις να γίνεις αητός, Ανθρωπάκο. Γι' αυτό σε τρώνε τα όρνεα. Φοβάσαι τους αητούς κι' έτσι ζεις κοπαδιαστά και κοπαδιαστά εξολοθρεύεσαι. Γιατί μερικά από τα κοτόπουλα σου έχουν κλωσσήσει αυγά όρνεων. Και τα όρνεά σου έχουνε γίνει οι Φύρερ σου ενάντια στους αητούς, τους αητούς που θελήσανε να σε οδηγήσουν σε μακρινότερες, πιο υποσχετικές αποστάσεις. Τα όρνεα σε δίδαξαν να τρως ψοφίμια και ν'ασαι ικανοποιημένος με ελάχιστα σπειριά σιτάρι. Σ' έμαθαν και να ορύεσαι "Ζήτω, ζήτω, Μέγα Όρνεο!". Τώρα λιμοκτονείς και πεθαίνεις κι' ακόμη φοβάσαι τους αητούς που κλωσσάνε τα κοτόπουλά σου».
    ******
    «Δε σʼ αγαπούν ανθρωπάκο, σε περιφρονούν, επειδή περιφρονείς τον εαυτό του. Σε ξέρουν απ' έξω κι ανακατωτά. Γνωρίζουν τις χειρότερες αδυναμίες σου, όπως θα έπρεπε να τις γνωρίζεις εσύ. Σε θυσίασαν σʼ ένα σύμβολο κι εσύ τους έδωσες τη δύναμη να σʼ εξουσιάζουν. Εσύ ο ίδιος τους αναγόρευσες αφεντικά σου και συνεχίζεις να τους στηρίζεις, παρόλο που πέταξαν τις μάσκες τους. Στο είπαν κατάμουτρα: “Είσαι και θα είσαι πάντα κατώτερος, ανίκανος να αναλάβεις την παραμικρή ευθύνη”. Κι εσύ τους αποκαλείς καθοδηγητές και σωτήρες και φωνάζεις “ζήτω, ζήτω”»,
    «Σε φοβάμαι, ανθρωπάκο. Σε τρέμω, επειδή από σένα εξαρτάται το μέλλον της ανθρωπότητας. Σε φοβάμαι επειδή το κυριότερο μέλημα σου στη ζωή είναι να δραπετεύεις από τον εαυτό σου. Είσαι άρρωστος, ανθρωπάκο, άρρωστος βαριά. Δε φταις εσύ γιʼ αυτό, μα έχεις υποχρέωση να γιατρευτείς. Θα ʽχες από καιρό αποτινάξει τα δεσμά σου, αν δεν ενθάρρυνες ο ίδιος την καταπίεση και δεν τη στήριζες άμεσα με τις πράξεις σου».
    ******
    <<Θα σου πω γιατί γελούν μαζί σου, ανθρωπάκο: επειδή σε παίρνω στα σοβαρά, πολύ στα σοβαρά. To σκεπτικό σου πάντα χάνει την ουσία. Μου θυμίζεις δεινό σκοπευτή που σκόπιμα χάνει το κέντρο του στόχου, από καπρίτσιο.
    Διαφωνείς; Θα σου το αποδείξω. Αν η σκέψη σου επικεντρωνόταν στην ουσία, θα ‘χες γίνει κύριος της ζωής σου από καιρό.
    Θα σου δώσω ένα παράδειγμα της σκέψης σου:
    «Για όλα φταίνε οι Εβραίοι», λες.
    «Τι είναι ο Εβραίος;» σε ρωτώ.
    «Κάποιος που στις φλέβες του κυλάει εβραϊκό αίμα», απαντάς.
    «Και πώς ξεχωρίζεις το εβραϊκό αίμα από το αίμα των άλλων;» Η ερώτηση σου προκαλεί σύγχυση. Μπερδεύεσαι, κομπιάζεις.
    Ύστερα λες, «Εννοούσα ότι ανήκει στην εβραϊκή φυλή».
    «Τι είναι η φυλή;» σε ρωτώ.
    «Η φυλή; Αυτό είναι προφανές. Όπως υπάρχει γερμανική φυλή, έτσι υπάρχει κι εβραϊκή».
    «Και ποια είναι τα χαρακτηριστικά της εβραϊκής φυλής;»
    «Ο Εβραίος έχει μαύρα μαλλιά, μακριά, γαμψή μύτη και δια-περαστικό βλέμμα. Οι Εβραίοι είναι άπληστοι και κεφαλαιοκράτες».
    «Αν δεις ένα Γάλλο της Μεσογείου ή έναν Ιταλό δίπλα σ’ έναν Εβραίο, θα τον ξεχωρίσεις;»
    «Ε, όχι, για να είμαι ειλικρινής…»
    «Τότε, λοιπόν, τι είναι ο Εβραίος; To αίμα του δε διαφέρει από το αίμα των άλλων. Η εμφάνισή του δε διαφέρει από εκείνη ενός Γάλλου ή ενός Ιταλού. Και μια και το ‘φερε η συζήτηση, έχεις δει Γερμανοεβραίους;»
    «Μοιάζουν με τους Γερμανούς».
    «Τι είναι ο Γερμανός;»
    «Ο Γερμανός ανήκει στη βόρεια φυλή των Αρίων».
    «Οι Ινδοί είναι Άριοι;»
    «Ναι».
    «Είναι βόρειοι;»
    «Όχι».
    «Είναι ξανθοί;»
    «Όχι».
    «Βλέπεις; Δεν ξέρεις καν ποιος είναι ο Εβραίος και τι ο Γερμανός».
    «Μα, υπάρχουν Εβραίοι!»
    «Ασφαλώς και υπάρχουν. Όπως υπάρχουν Χριστιανοί και Μωαμεθανοί».
    «Σωστά! Να, αυτό εννοούσα, την εβραϊκή θρησκεία».
    «Ήταν Ολλανδός ο Ρούσβελτ;»
    «Όχι».
    «Και γιατί ονομάζεις τον Εβραίο απόγονο του Δαβίδ κι όχι τον Ρούσβελτ Ολλανδό;» «Με τον Εβραίο είναι διαφορετικό».
    «Σε τι διαφέρει;»
    «Δεν ξέρω».
    Τέτοιες κουταμάρες λες, ανθρωπάκο.
    Και με τέτοιες κουταμάρες, συγκροτείς ένοπλες συμμορίες που σκοτώνουν δέκα εκατομμύρια ανθρώπους επειδή είναι Εβραίοι κι ας μην ξέρεις να μου πεις τι είναι ο Εβραίος.
    Να γιατί γελάνε μαζί σου. Να γιατί όποιος θέλει να κάνει κάτι σοβαρό σε αποφεύγει. Να γιατί είσαι χωμένος στο βούρκο μέχρι το λαιμό. Όταν αποκαλείς κάποιον «Εβραίο», αισθάνεσαι ανώτερος.
    Αισθάνεσαι ανώτερος, επειδή νιώθεις κατώτερος. Νιώθεις κατώτερος, επειδή εκείνο που θέλεις να εξοντώσεις στους ανθρώπους που αποκαλείς Εβραίους, είναι ο ίδιος σου ο εαυτός. Και τούτο είναι απλά ένα δείγμα του τι είσαι στ’ αλήθεια, ανθρωπάκο. Όταν αποκαλείς κάποιον περιφρονητικά «Εβραίο», η αίσθηση της μηδαμινότητάς σου ξαλαφρώνει. Αυτό το ανακάλυψα μόλις πρόσφατα. Αποκαλείς Εβραίο όποιον σου εμπνέει είτε υπερβολικό, είτε ελάχιστο σεβασμό. Σαν να ‘σαι αντιπρόσωπος κάποιας ανώτερης δύναμης επί της γης, ανέλαβες να αποφασίζεις ποιος είναι και ποιος δεν είναι Εβραίος. Αμφισβητώ το δικαίωμά σου να το κρίνεις αυτό, είτε είσαι τιποτένιος Άριος, είτε τιποτένιος Εβραίος. Μόνο εγώ έχω το δικαίωμα να πω τι είμαι. Είμαι βιολογικός και πολιτισμικός μιγάς κι είμαι περήφανος γι’ αυτό, ούτε σωβινιστής όπως εσύ, ασήμαντε φασίστα, όποια κι αν είναι η εθνικότητά σου, η φυλή και η τάξη σου>>.
    «Όταν ζεις για μακρύ διάστημα στο βάθος μιας σκοτεινής σπηλιάς θα σιχαθείς το φως του ήλιου. Και το πιθανότερο είναι ότι τελικά τα μάτια σου θα χάσουν τη δύναμη να αντέχουν. Να γιατί καταλήγουμε να μισούμε το φως του ήλιου».