Το "τυροπιτάδικο",του Πάνου Σκουρολιάκου-Μέλος της ΚΕ ΣΥΡΙΖΑ

« TO ΤΥΡΟΠΙΤΑΔΙΚΟ»*

Γράφει ο Πάνος Σκουρολιάκος

Ηθοποιός – Μέλος της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ

Το τραγικό πρόσωπο σε αυτήν την ασπρόμαυρη ελληνική ταινία είναι ο Κώστας Καραμανλής.

Κληρονόμησε ένα τυροπιτάδικο από τον θείο του, τον αείμνηστο Κωνσταντίνο. Το είχε στήσει με συνταγές από τη Γαλλία ο θείος, όπου ζούσε ένα διάστημα. Σφολιάτες, κρουασάν, και τα συναφή. Το μαγαζί έκανε τρελές πωλήσεις, αλλά κάποια στιγμή, ο θείος αποσύρθηκε. Στην αρχή το δούλεψαν άλλοι, παλιότεροι καλφάδες του θείου. Ως ότου το ανέλαβε ο ίδιος ο Κώστας και το πήγε και καλά. Ουρές ο κόσμος. Όμως η αγορά στένευε. Το έβλεπε. Θύελλα ερχόταν. Δεν ήθελε να το κλείσει, ούτε και να το πουλήσει. Το δωσε «φρανσάιζ», σ έναν που είχε δουλέψει στο παρελθόν εκεί, κάποιον Αντώνη Σαμαρά. Δεν του είχε και πολύ εμπιστοσύνη, αλλά δεν υπήρχε και καλύτερη λύση. Ο Αντωνάκης παρέλαβε το μαγαζί στα κάτω του, και με τις δουλειές να δυσκολεύουν γενικώς. Για να σταθεί, χάλασε την ποιότητα. Μουχλιασμένο το τυρί, κατεψυγμένο απ τη Γερμανία το γάλα, κάτι σάντουιτς που ούτε οι Ρομά που μένουν δίπλα σε ανθρώπους δεν τα τρώνε, σάπια πορτοκάλια για χυμό.

Οι πιτσιρικάδες όμως απ το τυροπιτάδικο απέναντι, που είχαν μια τρύπα και κυρίως ντελίβερι πουλούσαν, κράτησαν την ποιότητά τους. Ξεχύθηκαν στους δρόμους και δεν άφησαν πελάτη για πελάτη που να μην τον προσεγγίσουν. Ένα ολόκληρο δεκαπενταμελές. Αυτοί δούλευαν συνεταιρικά. Δεν έβγαζαν πολλά, αλλά «είχαν τη χαρά της δημιουργίας». Έτσι έλεγαν. Ο Αντώνης δεν τους υπολόγιζε. Στην αρχή. Γιατί όταν πήρε την κάτω βόλτα, σφίξανε τα λουριά. Άρχισε τους συνεταιρισμούς και τις ανανεώσεις. Πάρα κάτω ήταν κι άλλο ένα τυροπιτάδικο, του μπάρμπα Αντρέα του Παπανδρέου με το όνομα! Το είχε κληρονομήσει κι αυτό ο γιός του ΓΑΠ, και για ανανέωση έβαλε κάτι άνοστα οικολογικά προϊόντα και πούλαγε σουηδικό πεϊνιρλί. Πλήρης αποτυχία. Έφυγε, και παρέδωσε «φρανσάιζ» κι αυτός το μαγαζί σ έναν παλιό υπάλληλο, τον Βαγγέλη που ήταν από τη Σαλονίκη, και τάχαμου ήξερε. Βρήκαν και τον μπάρμπα Φώτη, που κάτεχε από τυρόπιτες στριφτές του βυζαντίου. Συνεταιρίστηκαν λοιπόν Αντώνης , Φώτης και Βαγγέλης, και πήραν και καινούριο σεφ, έναν κάποιο Λουκά Παπαδήμο. Δε βαριέσαι, τα ίδια και χειρότερα.

Ναι, αλλά οι απέναντι ανακαινίσανε την τρύπα. Πήραν και τα δυό μαγαζιά εκατέρωθεν, κι όλο τους προτιμούσε ο κόσμος. Κάποια στιγμή ο Μπάρμπα Φώτης με βαριά καρδιά αποχώρησε από τον συνεταιρισμό. Του έφυγε και το μισό προσωπικό, δράμα ο άνθρωπος.

Θαλασσοδέρνονται τώρα αγκαλιασμένοι απελπισμένα οι δύο συνεταίροι. Κάνουν διάφορα. Ρίχνουν πολλά λεφτά στη διαφήμιση. Βγάζουν φήμες ότι τις τυρόπιτες των πιτσιρικάδων απέναντι, εάν τις φας, παθαίνεις τριχόπτωση, αλληθωρίζεις και σε πιάνει φαγούρα και διάφορα τέτοια. Στην αρχή είχαν αποτέλεσμα οι φήμες κι οι διαφημίσεις. Τώρα όμως, μέχρι και οι πιο δικοί τους άνθρωποι, εμφανίζονται να περιμένουν στην ουρά εξ απεναντίας, για τυρόπιτα «ζεστή και συνεταιριστική» όπως λέει κι ο Αλέξης που ηγείται στους απέναντι.

Ο Κώστας βλέπει πως το τυροπιτάδικο που έστησε ο αείμνηστος θείος του, κινδυνεύει με οριστικό λουκέτο, αν συνεχίσει αυτή η κολεγιά, και κυρίως αν δεν βρει άλλον να το υπενοικιάσει και συνεχίζει να παραμένει στα χέρια του Αντώνη.

Ένα τραγικό πρόσωπο είναι ο Κώστας. Πως θα ξαναπάρει πίσω το δημιούργημα του θείου;

* Κάθε ομοιότητα με πρόσωπα και καταστάσεις της ταινίας «ΤΟ ΤΥΡΟΠΙΤΑΔΙΚΟ» είναι εντελώς συμπτωματική.