To δανείζομαι από σημερινή ανάρτηση του
φίλου μου Θανάση Νικολαΐδη, από τα φοιτητικά χρόνια.
Γράφει ο Θανάσης από τη Φλώρινα:Αν και είναι γνωστή η άρνησή μου στην εκλογική διαδικασία κρίνω απαραίτητο,λόγω "προτέρου εντίμου βίου" να καταθέσω τα παρακάτω :
Πρώτον, να έχουν μόνιμα κατά νου ότι είναι προσωρινοί και φιλοξενούμενοι στο άρμα της εξουσίας.
Δεύτερον,η θέση στην οποία εκλέχτηκαν δεν αποτελεί προσωπικό τους στοιχείο που κληρονόμησαν από την οικογένειά τους.
Τρίτον,μη ξεχνάνε ποτέ ότι αυτοί που τους έστειλαν,στα τάρταρα της εξουσίας-γιατί η εξουσία είναι πραγματικά τάρταρα-είναι οι μόνοι αξιολογητές και τελικοί κριτές τους.
Τέλος τέταρτον,η άνοδος στην εξουσία συνοδεύεται, δυστυχώς, απαραίτητα από την κάθοδο.Η εκλογή σε μια θέση "εξουσίας"θυμίζει την χαζοχαρούμενη κατάσταση που βρισκόμαστε όταν ανοίγουμε μια νέα επιχείρηση χωρίς να περνάει καθόλου από το μυαλό η στιγμή του τέλους και του κλεισίματος αυτής της εκπιδοφόρας επιχείρησης.
Πρώτον, να έχουν μόνιμα κατά νου ότι είναι προσωρινοί και φιλοξενούμενοι στο άρμα της εξουσίας.
Δεύτερον,η θέση στην οποία εκλέχτηκαν δεν αποτελεί προσωπικό τους στοιχείο που κληρονόμησαν από την οικογένειά τους.
Τρίτον,μη ξεχνάνε ποτέ ότι αυτοί που τους έστειλαν,στα τάρταρα της εξουσίας-γιατί η εξουσία είναι πραγματικά τάρταρα-είναι οι μόνοι αξιολογητές και τελικοί κριτές τους.
Τέλος τέταρτον,η άνοδος στην εξουσία συνοδεύεται, δυστυχώς, απαραίτητα από την κάθοδο.Η εκλογή σε μια θέση "εξουσίας"θυμίζει την χαζοχαρούμενη κατάσταση που βρισκόμαστε όταν ανοίγουμε μια νέα επιχείρηση χωρίς να περνάει καθόλου από το μυαλό η στιγμή του τέλους και του κλεισίματος αυτής της εκπιδοφόρας επιχείρησης.
Αυτά τα λίγα αν οι σημερινοί αιρετοί θέλουν να κρατήσουν αύριο την ψυχή τους κατά "την άσκηση των καθηκόντων" τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου