Ούτε ο ΘΕΟΣ θε θέλει τον απερχόμενο Δήμαρχο Ωρωπού και ας σταυροκοπιέται στο Άγιο Όρος......Χιόνι δεν έριξε!!!!!!!!!Μπέρδεψε τους χιτώνες με το αλάτι!!!!!Σημερινός διάλογος....................!!!!!!!!!!!!!!!!
Άκου με πάτερ! Παραιτούμαι από τα ερωτήματα και προβαίνω σε απαντήσεις. Μη μου πεις ότι δεν καταλαβαίνεις τι εννοώ. Εννοώ, πάτερ, ότι από δω και στο εξής θα λέω αυτό που λέω και δεν θ’ αμφισβητώ καθόλου τον λόγο μου τον ίδιο. Το έκανα εξήντα χρόνια και μπούχτισα. Με άλλα λόγια, θα πάψω να είμαι διαλεκτικός. Θα πάψω από δω και πέρα να μιλώ και μετά να σωπαίνω για να σ’ ακούσω. Όχι, πάτερ! Δεν θα ξανακούσω ούτε σένα, ούτε κανένα. Θα κάνω του κεφαλιού μου. Δεν θα περιμένω επιβεβαίωση ούτε από τον ανώτερο, ούτε από τον καλύτερο. Σκέφτηκα αυτό και θα κάνω αυτό. Τέλος.
Ας είναι λάθος. Το μόνο που δεν θ’ αλλάξω από τις συνήθειές μου, είναι η αρχή ότι δεν πρέπει να ζημιώσω κανέναν με πρόθεση. Αυτό είναι πάγιο και θα το συνεχίσω όπως το έκανα μια ζωή: Απ’ όσα λέω κι απ’ όσα κάνω, δεν πρέπει να προξενώ κακό σε κανέναν. Όμως εδώ είναι ο κόμπος. Εδώ είναι το τελευταίο μου ερώτημα, πάτερ. Θα κάνω αυτή την ερώτηση στον αγιότητά σου και… τέρμα!
Σε ρωτώ για τελευταία φορά: Εγώ λέω ότι ο Δήμαρχος αυτός δεν πρέπει να ξαναβγεί. Θα είναι καλό για τον κόσμο να μην ξαναβγεί ένας Δήμαρχος που διεκπεραιώνει απλώς τις υποθέσεις που προκύπτουν, χωρίς να δημιουργεί τίποτα νέο. Κι όχι μόνο να μη δημιουργεί, αλλά και να καταστρέφει ό,τι δημιουργικό πάει να γίνει από άλλους στην πόλη του. Από πρόθεση ή από άγνοια, δεν έχει σημασία. Καταλήγω στο συμπέρασμα ότι ο Δήμαρχος αυτός δεν πρέπει να ξαναβγεί. Άρα θα του κάνω κακό και δη από πρόθεση. Μη μου πεις ότι αυτό δεν είναι αμαρτία, επειδή, ξέρω, ούτε κι εσύ γουστάρεις το Δήμαρχο… Ε, είναι. Όπως και να το κάνουμε, είναι… Το δύσκολο θέμα είναι άλλο: Θα είναι κακό για τον Δήμαρχο, αλλά θα είναι καλό για τους δημότες. Εδώ σε θέλω! Καίγομαι ν’ ακούσω την άποψη του Θεού επ’ αυτού! Άραγε είναι καλό να κάνω ένα κακό, αν είναι κακό για τον Δήμαρχο, αλλά καλό για τους δημότες;
Μην πεις ό,τι σε βολεύει. Να μου πεις μόνο τι λέει ο Θεός. Με το συμπάθιο κιόλας… δεν ήρθα εδώ ν’ ακούσω τη δική σου γνώμη, αλλά του Υψίστου.Μήπως θέλεις να το σκεφτείς; Αλλά… τι λέω… δεν χρειάζεται να το σκεφτείς. Χρειάζεται να μιλήσεις μαζί Του για να σου πει και να μου πεις. Ρώτα τον εσύ κι εγώ θα έρθω πάλι να μου πεις τι σου είπε. Πρόσεχε! Το ερώτημα είναι καθαρό. Μην κάνεις λάθος ερώτημα γιατί θα πάρεις λάθος απάντηση. Μου φαίνεται ότι αυτό πάθαινα εγώ μια ζωή. Δεν βρήκα απαντήσεις, επειδή έκανα λάθος ερωτήματα.
Ο Θεός ξέρει, ε; Ναι. Συμφωνώ. Ξέρει και παραξέρει. Ακούει τώρα το ερώτημα που βάζω και δεν χρειάζεται να του το θέσεις εσύ, όταν του τηλεφωνήσεις. Με το πού θα σηκώσει τ’ ακουστικό, θα σου δώσει αμέσως τη σωστή απάντηση. Για να μου τη δώσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου