Η Εξέγερση του Πολυτεχνείου πριν από 45 χρόνια στη μνήμη όσων την έζησαν παραμένει ίσως η κορυφαία συλλογική εποποιία μιας ολόκληρης γενιάς. Η σύγκρουση των φοιτητών το 1973 με την καταπίεση και την ανελευθερία μετατράπηκε σε σύμβολο μιας εξέγερσης όπου κυριάρχησε το αυθόρμητο, μιας κορυφαίας αντιδικτατορικής εκδήλωσης που ξεπέρασε τις όποιες διαφορές στρατηγικής για το χτύπημα στο δικτατορικό καθεστώς. Όποιος έχει ζήσει εκείνη την εποχή και γνωρίζει τι σήμαινε ζύμωση, γραμμή, βήματα για την κατάκτηση του κοινού στόχου που ήταν να πέσει η χούντα ξέρει ότι δεν υπήρχε σωστό ή λάθος εκ των προτέρων για τις όποιες στρατηγικές επιλογές. Καμία δεν πέρασε τελικά, γιατί η δυναμική της «στιγμής» – που την είχαν καλλιεργήσει οι αγώνες της γενιάς του 114, των παράνομων αντιστασιακών οργανώσεων του αντιδικτατορικού αγώνα, της Αριστεράς που βρέθηκε πολλές φορές στις φυλακές – επέβαλε τη δική της στρατηγική. Η αλήθεια για τις μέρες που συγκλόνισαν την Ελλάδα είναι η αλήθεια του ΛΑΟΥ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου