"Σε ΠΑΡΑΛΉΡΗΜΑ...." Δημοτικοί Σύμβουλοι στον Ωρωπό

-Ο ΝΌΝΤΑΣ ΑΠΌ ΤΟΝ ΑΥΛΩΝΑ...ήθελε να γίνει και Δήμαρχος.O "ισλαμοφάγος" και τα "μοσχάρια"!!!!!!!!
........Ήξερα ότι έχει ζώα (μοσχάρια). Κάποια στιγμή, εκεί που πίναμε καφέ και συνομιλούσαμε για τα πολιτικά και μου υπερθεμάτιζε τον εθνικισμό, χτύπησε το κινητό του. Τον άκουσα τότε να λέει, στον άγνωστο σε εμένα συνομιλητή του. "Έλα Αλή! Πάρε τον Μουσταφά ρε, και τον Χασάν να πάτε τα μουσχάρια στην πάνω μεριά"! Κάγκελο εγώ από την έκπληξη, αφού μέχρι εκείνη τη στιγμή, νόμιζα ότι είχα μπροστά μου τον Νικηταρά τον ισλαμοφάγο. Μάλιστα η έκπληξη, αφορούσε και το μόνο σημείο συμφωνίας μεταξύ μας, που ήταν το ζήτημα των λαθρομεταναστών και ο μεγάλος τους αριθμός. "Εσύ, ο εθνικιστής, που τόση ώρα μου κάνεις κήρυγμα περί Χ.Α, έχεις προσλάβει Αλβανούς,Πακιστανούς λαθρομετανάστες;" , τον ρώτησα απορημένος. "Τι να κάνω, ρε, αφού δεν έρχονται οι δικοί μας!" μου απαντάει. "Πόσα τους δίνεις μεροκάματο;" τον ρωτάω ξανά. "!!!!!!!!!ΤΖΑΜΙ ΣΤΟΝ ΑΥΛΩΝΑ!!!!!!!!Σε έκτακτο στρατοδικείο ΑΛΒΑΝΟΙ ΠΑΚΙΣΤΑΝΟΙ ΙΝΔΟΊ ΑΦΓΑΝΟΊ ΣΥΡΙΟΙ ΙΡΑΚΙΝΟΊ κ.λ.π που ΛΙΠΟΤΆΚΤΗΣΑΝ....Στρατιωτικός επίτροπος..Ο ΝΟΝΤΑΣ!!!
-O ΓΙΏΡΓΟΣ ΑΠΌ ΤΑ ΝΕΑ ΠΑΛΆΤΙΑ......"ήθελε να γίνει και Δήμαρχος.Ο αναλογικός"!!!!!!
........πριν ενενήντα περίπου χρόνια,όταν οι πρόγονοι του εγκαταστάθηκαν στον Ωρωπό από την προσφυγιά κανείς από τους ντόπιους κατοίκους δεν προέβαλε την αναλογικότητα!!!!!!τρίζουν κόκαλα!!!!!!!!
-Ο ΠΡΏΗΝ...Ο ΧΕΙΡΟΚΡΟΤΑΚΙΑΣ ...χέρι-χέρι με τον Άδωνη και τον Βορίδη στην ιδια γραμμή......και πίσω ο Κασιδιάρης...ΕΘΝΙΚΟΦΑΣΙΣΤΕΣ!!!!!!!!!
-Και νάσου ο Κωστάκης !!!!!!!αυτό το παιδί εξακολουθεί να είναι Πρόεδρος στη ΜΑΛΑΚΑΣΑ!!!!
Απόσπασμα : Μέσα απο τις φλόγες ,της Δηδώ Σωτηρίου
"Κανείς μας ακόμα δεν μπορούσε να πιστέψει πως είμαστε οι πρώτες σταγόνες της καταιγίδας που έφτανε, η πρώτη αχνή γραμμή μιας ατέλειωτης ανθρωποθάλασσας που θα ξεχυνόταν σε λίγο σ’ εκείνο το άγνωστο λιμάνι.
Αρχίσαμε να βαδίζουμε πιασμένοι απ’ το χέρι, κοντά ο ένας στον άλλον, χαμένοι, μουδιασμένοι, δισταχτικοί, σαν να ‘μαστε τυφλοί και δεν ξέραμε πού θα μας φέρει το κάθε βήμα που αποτολμούσαμε. Γυρεύαμε ξενοδοχείο στο λιμάνι για ν’ ακουμπήσουμε και να περιμένουμε τους δικούς μας. Όπου και αν ρωτούσαμε, παίρναμε την ίδια στερεότυπη απόκριση:
-Απ’ τη Σμύρνη έρχεστε; Δε δεχόμαστε πρόσφυγες.
-Μα, θα σας πληρώσουμε καλά, ανθρώποι του θεού, έλεγε η θεία Ερμιόνη.
Εκείνοι επέμεναν στην άρνησή τους:
-Φοβόμαστε τις επιτάξεις. Στη Χίο, στη Μυτιλήνη, στη Σάμο επιτάξανε όλα τα σχολεία, τα ξενοδοχεία, τα πάντα...
-Τι θέλαμε, τι γυρεύαμε να ‘ρθούμε σε τούτον τον αφιλόξενο τόπο, έλεγε η κυρία Ελβίρα. Τι θέλαμε, τι γυρεύαμε να χωριστούμε από τους άντρες μας!
Στο τέλος βρέθηκε ένας αναγκεμένος ξενοδόχος και μας έδωσε ένα σκοτεινό, άθλιο δωμάτιο με έξι κρεβάτια. Για πότε γινήκαμε πραγματικοί πρόσφυγες δεν το καταλάβαμε. Μέσα σε λίγα εικοσιτετράωρα όλος ο κόσμος αναποδογύρισε. Βαπόρια φτάναν το ένα πίσω από τ’ άλλο και ξεφόρτωναν κόσμο, έναν κόσμο ξεκουρντισμένο, αλλόκοτο, άρρωστο, συφοριασμένο, λες κι έβγαινε από φρενοκομεία, από νοσοκομεία, από νεκροταφεία. Έπηξαν οι δρόμοι, τα λιμάνια, οι εκκλησίες, τα σκολειά, οι δημόσιοι χώροι. Στα πεζοδρόμια γεννιόνταν παιδιά και πέθαιναν γέροι.
Ενάμισι εκατομμύριο άνθρωποι βρεθήκανε ξαφνικά έξω από την προγονική τους γη. Παράτησαν σκοτωμένα παιδιά και γονιούς άταφους. Παράτησαν περιουσίες, τον καρπό στα δέντρα, το φαΐ στη φουφού, τη σοδειά στην αποθήκη, το κομπόδεμα στο συρτάρι, τα πορτρέτα των προγόνων στους τοίχους. Και βάλθηκαν να τρέχουν, να φεύγουν κυνηγημένοι [...] απ’ τη φωτιά του πολέμου. Και λογίζονταν τυχεροί που αντάλλαξαν το έχει τους, την πατρίδα τους, το παρελθόν τους με μια στάλα σιγουριά... Άρπαξαν βάρκες, καΐκια, σχεδίες, βαπόρια και πέρασαν τη θάλασσα σ’ έναν ομαδικό, φοβερό ξενιτεμό. Κοιμήθηκαν αποβραδίς νοικοκυραίοι στον τόπο τους και ξύπνησαν  φυγάδες, θαλασσοπόροι, άστεγοι, άποροι, αλήτες και ζητιάνοι στα λιμάνια του Πειραιά, της Σαλονίκης, της Καβάλας, του Βόλου, της Πάτρας."