ο "μπακάλης" απο το Συκάμινο με το τσεκούρι ανα χείρας |
Από την παραμονή των Χριστουγέννων, ως τα Θεοφάνια, το Δωδεκαήμερο, που τα νερά είναι αβάπτιστα, εμφανίζονταν οι καλικάτζαροι. Δηλαδή δαιμόνια, που η φαντασία του λαού μας τάκανε μαύρα, μαλλιαρά, με κέραταα και πόδια τράγου. Έμπαιναν στα σπίτια από τους μπατχάδες (καπνοδόχους) και έκαναν ζημιές. Κατουρούσαν τη φωτιά, καβαλίκευαν στους ώμους στους διαβάτες, μαγάριζαν τις τροφές και τα γλυκά κι έκλεβαν τα ρούχα. Μάλιστα την παραμονή των Χριστουγέννων λούζονταν όλα τα μέλη της οικογένειας για να μην τα βρούν οι καλικάτζαροι ακαθάριστα
Οι καλικάτζαροι κατά την λαϊκή παράδοση, έρχονται από κάτω από τη γη. Όλο το χρόνο πελεκάνε με τα τσεκούρια τους να κόψουν το δένδρο που βαστάει τη γη, όταν κοντεύουν να το κόψουν έρχεται ο Χριστός και ξαναγίνεται το δένδρο. Τότε τα καλικαντζαράκια, χιμούν πάνω στη γη και πειράζουν τους ανθρώπους, που τα ξεφορτώνονται ολοκληρωτικά την μέρα των Φώτων, με τον αγιασμό των νερών. Τότε τα δαιμόνια εξαφανίζονται κυνηγημένα από την αγιαστούρα του παπά, λέγοντας αναμεταξύ τους: Φεύγετε να φεύγουμε γιατ’ ήρθε ο διαβολόπαππας με την αγιαστούρα του και με την βρεχτούρα του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου