Η χρήση του θεού και της θρησκευτικής πίστης

Ξεκινάμε κατ’ ευθείαν από τη θέση: Η συνειδητή προσπάθεια να αναχθούν τα δράματα της εποχής μας στην  αντίθεση μεταξύ «ισλαμο-φασιστών και χριστιανο-δημοκρατών», είναι απολύτως αποπροσανατολιστική και εξαιρετικά επικίνδυνη, δημιουργώντας νέους κύκλους αιματοχυσίας αθώων.

Όχι επειδή λείπουν τα επιχειρήματα, οι εικόνες, τα γεγονότα της ωμής πραγματικότητας, ότι υπάρχουν φασίστες που μιλούν στο όνομα της πίστης στο Ισλάμ. Οι δολοφονικές επιθέσεις στις Βρυξέλλες, στο Παρίσι, στη Μαδρίτη, στο Λονδίνο, στις ΗΠΑ και αλλού το μαρτυρούν. Το ίδιο η ύπαρξη και δράση του ISIS (αλλά και της Αλκάιντα) σε Συρία, Ιράκ, Λιβύη και άλλες χώρες.

Ούτε επειδή, εύκολα επίσης μπορούν να προβληθούν,  ειδεχθή εγκλήματα μαζικής κλίμακας από αυτούς που μιλούν για «του Χριστού την πίστη την αγία». Από τις Σταυροφορίες και την Ιερά Εξέταση, μέχρι το Ναζισμό και τους αποικιοκρατικούς πολέμους όλων των εποχών.

Ο συναγωνισμός σε μια τέτοια είδους αντιπαράθεση επιχειρημάτων φρίκης, ακόμη και αν αυτή γίνεται με την αφετηρία ότι «παντού υπάρχουν ακραίοι», αναπαράγει και συγκαλύπτει το βασικό πρόβλημα: Την χρήση του θεού και της θρησκευτικής πίστης ως φονικού και ασυμμάζευτου εργαλείου πολέμου, κατάκτησης, κυριαρχίας, ανθρωποσφαγής, αρπαγής και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς.

Δεν πρόκειται εδώ να αναπτυχθούν απόψεις περί θρησκείας και πίστης, παρά μόνο για την χρήση της.

Χρήση από ποιόν;

Το χαρακτηριστικό είναι κοινό: Η αντιδραστική χρήση της θρησκευτικής πίστης είναι συμφέρουσα, καθίσταται εφικτή και αποδεικνύεται απόλυτα καταστροφική, όταν αυτό αποτελεί πολιτική στρατηγική των κυρίαρχων τάξεωνκαι ειδικά αυτών των ηγεμονικών ιμπεριαλιστικών κρατών,  με πλανητικές επιδιώξεις κυριαρχίας και αρπαγής.

Αυτό αφορά τη «χριστιανική» Δύση, τη μουσουλμανική Μέση Ανατολή και ειδικότερα τις πετρομοναρχίες του Κόλπου, αλλά και το (εβραϊκό) Ισραήλ και πλήθος άλλων συγκροτήσεων.

Εξίσου όμως ;

Πράγματι, δεν αφορά με τον ίδιο τρόπο! Όμως, η διαφοροποίηση δε σχετίζεται με την «φύση» των θρησκειών, όσο κυρίως με άλλους παράγοντες όπως:

• διαφορά οικονομικής, στρατιωτικής και πολιτικής δύναμης,
• διαφορετικές ιστορικές διαδρομές και βαθμίδες ανάπτυξης των καπιταλιστικών χωρών και κοινωνιών σε όλο τον κόσμο (εδώ εμπλέκεται ασφαλώς και το ζήτημα της θρησκείας),
• τρόποι συγκρότησης της συναίνεσης στο εσωτερικό τους,
• διαδικασίες ένταξης σε περιφερειακές ολοκληρώσεις και συμμαχίες,
• μορφές επιβολής τους σε αντίπαλους σχηματισμούς

Τα παραπάνω δεν παρατίθενται για να υποβαθμιστεί η ανάγκη επισήμανσης εγγενών στοιχείων αντιδραστικότηταςστην διατύπωση των θρησκευτικών δογμάτων, ειδικά των μονοθεϊστικών όπου ο «ένας θεός», η «μοναδική αλήθεια» αυτού, μαζί με την πίστη στις διδαχές του, γεννάει στο πρόσωπο  των «άλλων» απίστους και εχθρούς, ο δε συμβιβασμός μαζί τους συνιστά «αμαρτία» και «προδοσία». Πραγματικό και τραγικό  αδιέξοδο!

Αξίζει όμως να θυμηθούμε πόσο διαφορετική είναι η αίσθηση ενός χριστιανού για ένα μουσουλμάνο (και αντιστρόφως) στον κύκλο της καθημερινής κοινωνικής ζωής, από την αντίληψη που έχει για την «εκπροσώπησή» του σε επίπεδο κρατικών οντοτήτων ή θρησκευτικής εξουσίας.

Στο επίπεδο του απλού κόσμου, η καταφυγή στη θρησκεία αντιπροσωπεύει το φόβο απέναντι στο άγνωστο και ειδικά το θάνατο, την παρηγοριά για τα δύσκολα, την καρτερία για τα ανυπόφορα («όπιο του λαού»), την ελπίδα μέσω της συνάντησης με άλλους, την ανάγκη του συν-ανήκειν.

Στο επίπεδο της εξουσίας (πολιτικής και θρησκευτικής), η θρησκευτική πίστη, σε αντίθεση αλλά και σε συνάρτηση  με τις παραπάνω πλευρές, αποτελεί όπλο κυριαρχίας και χειραγώγησης.

Πότε αυτός ο κίνδυνος είναι ισχυρότερος; Τότε ακριβώς που η κρατική, θεσμική, πολιτειακή συγκρότηση (από το σχολείο έως το κυβερνητικό επίπεδο), είναι στενά συνδεδεμένη με τα θρησκευτικά δόγματα.

Μην πάει το μυαλό μας μόνο στις μοναρχίες του ισλαμικού Κόλπου και της Μέσης Ανατολής γενικά. Σε  μια ανάλυση (How Religion Became a Political Weapon in America)  από τους David Domke, Kevin Coe, παρουσιάζεται παραστατικά ηαυξανόμενη χρήση του θεού στην δικαιολόγηση των βασικών -και ειδικά των πολεμικών!- επιλογών του αμερικανικού κράτους.

Η ιδέα ότι «Ο θεός ευλογεί την Αμερική» και για ότι αυτή κάνει,  είναι πολύ παλιά. Ωστόσο, αρχής γενομένης με την Προεδρία Ρήγκαν, από το 1980 και μετά, η επίκληση του θεού στις μεγάλες πολεμικές αποφάσεις των ΗΠΑ, πολλαπλασιάζεται. Σε ένα σύνολο 363 προεδρικών ομιλιών από την εποχή του Ρούσβελτ (1933), από ένα ποσοστό αναφορών της τάξης του 20%, φτάνουμε τελικά σχεδόν στο 100%!

«Ο θεός ευλογεί την Αμερική», θα αναφωνήσει ο Ρήγκαν το 1983  μετά το τέλος της  πληρωμένης ακριβά με 244 νεκρούς πεζοναύτες  στρατιωτική παρουσία στο Λίβανο. Κλείνοντας την θητεία του,  θα βεβαιώσει επίσης ότι «ο θεός ευλογεί όλους εσάς, όπως και το μεγάλο μας έθνος, τις ΗΠΑ».

Η κληρονομιά του έγινε σεβαστή. Ο Μπους ο Πρεσβύτερος, κηρύσσοντας την πολεμική εκστρατεία ενάντια στο ΙΡΑΚ στην αρχή της δεκαετίας του 1990, στο όνομα των «όπλων μαζικής καταστροφής» που δεν υπήρξαν ποτέ και  με φόντο τα αμερικάνικα βομβαρδιστικά σε φονική δράση, έλεγε: «Είθε ο θεός να ευλογεί το έθνος μας και τις ΗΠΑ».

Τα ίδια ακριβώς αναφωνούσε ο Κλίντον τον Ιούνιο του 1999 όταν τα ΝΑΤΟικά αεροπλάνα βομβάρδιζαν το Κόσσοβοκαι τη Σερβία.

Ο Μπους ο νεότερος, ξεπέρασε τους πάντες, καθώς κήρυξε όλες τις επιδρομές κατά του Αφγανιστάν, του Ιράκ, της Λιβύης ή/και  την πάταξη της τρομοκρατίας, «στο όνομα του θεού, που ευλογεί τις ΗΠΑ».

Η εφημερίδα Γκάρντιαν στις 7 Οκτώβρη 2005 αποκάλυπτε ότι ο Μπούς σε συνάντησή του με Παλαιστίνιους απεσταλμένους κατά τη διάρκεια συνόδου για την Ισραηλινό-Παλαιστινιακή διένεξη, 4 μήνες μετά την εισβολή στο Ιράκ, δήλωνε:

«Εμπνέομαι από μια θεϊκή αποστολή. Ο θεός μου είπε ‘’George, πήγαινε να δώσεις μάχες με αυτούς τους τρομοκράτες στο Αφγανιστάν’’. Και το έκανα. Και τότε ο θεός μου είπε ‘’George, πήγαινε να τελειώσεις την τυραννία στο Ιράκ. Και το έκανα».

Αλλού λοιπόν τα σπίρτα και αλλού η φωτιά και η καταστροφή της.

Τις θεϊκές αποστολές και τους πολέμους που «ευλογεί ο θεός», τις πλήρωσαν και τις πληρώνουν με ποτάμια αίματος εκατομμύρια συνηθισμένοι άνθρωποι, άντρες, γυναίκες, παιδιά και γέροντες: Στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ, στη  Συρία, στην Τουρκία, σε όλες τις καπιταλιστικές μητροπόλεις της Δύσης, με πιο πρόσφατο (αλλά όχι)τελευταίο λουτρό αίματος στις Βρυξέλλες.

Ο γερουσιαστής των Δημοκρατών Ρόμπερτ Κέννεντι  θέτει τα πράγματα πολύ ωμά σε ένα αποκαλυπτικό άρθρο του για τα αίτια του πολέμου στη  Συρία. Αξίζει να διαβαστεί. Ανάμεσα στα άλλα, αναφέρεται  σε μια έκθεση   του Υπουργείου Άμυνας των ΗΠΑ από το 1997, όπου ρητά σημειώνεται:

«τα στοιχεία δείχνουν μια ισχυρή συσχέτιση ανάμεσα στις επεμβάσεις των ΗΠΑ στο εξωτερικό και την αύξηση των τρομοκρατικών επιθέσεων»

Και ο Ρόμπερτ Κέννεντι  δηλώνει: «Ας το αντιμετωπίσουμε αυτό: Αυτό που αποκαλούμε ‘’πόλεμο στην τρομοκρατία’’, είναι απλά ‘’πόλεμος για το πετρέλαιο’’».

Καταδικάζοντας την τρομοκρατία ενάντια στους αθώους ανθρώπους όπου γής, είμαστε υποχρεωμένοι να πούμε «όχι στον πόλεμο». Και αν αυτό το εννοούμε, πρέπει να είμαστε έτοιμοι να πάμε ενάντια στο πλέον αντιδραστικότερο όλων μονοθεϊστικό δόγμα του καπιταλιστικού κέρδους και της ιμπεριαλιστικής κυριαρχίας.

Παναγιώτης Μαυροειδής

.

Αυτή είναι η μεγάλη διαφορά του ΣΥΡΙΖΑ

Τό ανθρώπινο πρόσωπα έδειξε η Κυβέρνηση της Αριστεράς,κατανοώντας το μεγάλο πρόβλημα των ελευθέρων επαγγελματιών.

ΟΑΕΕ: Τέλος Οι Ποινές Στους Οφειλέτες Ατομικών Εισφορών

Καταργούνται οι ποινές στους οφειλέτες ατομικών εισφορών του ΟΑΕΕ σύμφωνα με εγκύκλιο της Διοίκησης του Ταμείου που εκδόθηκε σήμερα ενώ παύουν όλες οι διώξεις και οι υποθέσεις τίθενται στο Αρχείο.

Συγκεκριμένα υποθέσεις για τις οποίες έχει ασκηθεί ποινική δίωξη τίθενται στο αρχείο με διάταξη του αρμόδιου Εισαγγελέα. Εκκρεμή ένδικα μέσα δεν εισάγονται για συζήτηση και αν έχουν εισαχθεί αποσύρονται από τον Εισαγγελέα. Οι υποθέσεις τίθενται και στις δύο περιπτώσεις στο Αρχείο .

Επιπλέον, αποφάσεις ποινικών δικαστηρίων για τις ανωτέρω παραβάσεις που δεν έχουν εκτελεστεί, κατά την δημοσίευση του παρόντος νόμου, δεν εκτελούνται. Αν άρχισε η εκτέλεση τους, διακόπτεται.

Με τις προαναφερόμενες διατάξεις παύει να ισχύει εφεξής η δυνατότητα αναγκαστικής είσπραξης εισφορών με ενέργειες που προβλέπονται από τον αναγκαστικό νόμο 86/67 και, παράλληλα, υποθέσεις ή αποφάσεις που εκκρεμούν ή δεν έχουν εκτελεστεί, αντίστοιχα, αρχειοθετούνται ή δεν εκτελούνται.

Ειδικότερα:
– Δεν υποβάλλονται εφεξής μηνυτήριες αναφορές.
– Μηνύσεις για τις οποίες εκκρεμεί εκδίκαση, τίθενται στο αρχείο με διάταξη του αρμοδίου Εισαγγελέα.
– Εφέσεις και αιτήσεις αναιρέσεων ( εκκρεμή ένδικα μέσα ) δεν συζητούνται ή αν έχουν εισαχθεί για συζήτηση αποσύρονται με διάταξη του αρμόδιου Εισαγγελέα και τίθενται στο αρχείο.
– Ποινικές αποφάσεις που δεν έχουν εκτελεστεί, κατά την δημοσίευση του Νόμου, δεν εκτελούνται και αν έχει αρχίσει η εκτέλεσή τους, διακόπτεται.

ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ

Για την ομοιόμορφη αντιμετώπιση των υποθέσεων που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής των προαναφερόμενων διατάξεων σας ενημερώνουμε ότι :

– Η Υπηρεσία μας, σε συνεργασία με την Διεύθυνση Πληροφορικής, έχει μεριμνήσει ώστε να ενημερωθεί μαζικά η εφαρμογή μηνύσεων (ARIS) στο πεδίο: Απόφαση Δικαστηρίου με το λογότυπο : Αποσύρεται Ν. 4331/2015
– Η ενημέρωση αφορά τις εκκρεμείς υποθέσεις χρονικού διαστήματος 01/07/2015-31/12/2015 ( τελευταία ημερομηνία δικαστηρίων Αττικής ) . Εάν εκκρεμούν υποθέσεις σε μεταγενέστερη ημερομηνία θα πρέπει να ενημερωθεί η Υπηρεσία μας για να προσαρμοσθεί, αντίστοιχα, η ενημέρωση της εφαρμογής.
– Η ένδειξη “Μ” στο Μηχανογραφικό Σύστημα Εισφορών θα παραμένει αφενός για γενικότερους πληροφοριακούς λόγους αφετέρου διότι η υποβολή μηνυτήριας αναφοράς αποτελεί διακοπτικό της παραγραφής γεγονός.
– Παύει η εκπροσώπηση του Οργανισμού στα Ποινικά Δικαστήρια . Οι αρμόδιοι, για την εκπροσώπηση, υπάλληλοι θα πρέπει σε συνεννόηση με τις κατά τόπο Εισαγγελίες να επιβεβαιώσουν την εφαρμογή των νέων διατάξεων.

"Σε ΠΑΡΑΛΉΡΗΜΑ...." Δημοτικοί Σύμβουλοι στον Ωρωπό

-Ο ΝΌΝΤΑΣ ΑΠΌ ΤΟΝ ΑΥΛΩΝΑ...ήθελε να γίνει και Δήμαρχος.O "ισλαμοφάγος" και τα "μοσχάρια"!!!!!!!!
........Ήξερα ότι έχει ζώα (μοσχάρια). Κάποια στιγμή, εκεί που πίναμε καφέ και συνομιλούσαμε για τα πολιτικά και μου υπερθεμάτιζε τον εθνικισμό, χτύπησε το κινητό του. Τον άκουσα τότε να λέει, στον άγνωστο σε εμένα συνομιλητή του. "Έλα Αλή! Πάρε τον Μουσταφά ρε, και τον Χασάν να πάτε τα μουσχάρια στην πάνω μεριά"! Κάγκελο εγώ από την έκπληξη, αφού μέχρι εκείνη τη στιγμή, νόμιζα ότι είχα μπροστά μου τον Νικηταρά τον ισλαμοφάγο. Μάλιστα η έκπληξη, αφορούσε και το μόνο σημείο συμφωνίας μεταξύ μας, που ήταν το ζήτημα των λαθρομεταναστών και ο μεγάλος τους αριθμός. "Εσύ, ο εθνικιστής, που τόση ώρα μου κάνεις κήρυγμα περί Χ.Α, έχεις προσλάβει Αλβανούς,Πακιστανούς λαθρομετανάστες;" , τον ρώτησα απορημένος. "Τι να κάνω, ρε, αφού δεν έρχονται οι δικοί μας!" μου απαντάει. "Πόσα τους δίνεις μεροκάματο;" τον ρωτάω ξανά. "!!!!!!!!!ΤΖΑΜΙ ΣΤΟΝ ΑΥΛΩΝΑ!!!!!!!!Σε έκτακτο στρατοδικείο ΑΛΒΑΝΟΙ ΠΑΚΙΣΤΑΝΟΙ ΙΝΔΟΊ ΑΦΓΑΝΟΊ ΣΥΡΙΟΙ ΙΡΑΚΙΝΟΊ κ.λ.π που ΛΙΠΟΤΆΚΤΗΣΑΝ....Στρατιωτικός επίτροπος..Ο ΝΟΝΤΑΣ!!!
-O ΓΙΏΡΓΟΣ ΑΠΌ ΤΑ ΝΕΑ ΠΑΛΆΤΙΑ......"ήθελε να γίνει και Δήμαρχος.Ο αναλογικός"!!!!!!
........πριν ενενήντα περίπου χρόνια,όταν οι πρόγονοι του εγκαταστάθηκαν στον Ωρωπό από την προσφυγιά κανείς από τους ντόπιους κατοίκους δεν προέβαλε την αναλογικότητα!!!!!!τρίζουν κόκαλα!!!!!!!!
-Ο ΠΡΏΗΝ...Ο ΧΕΙΡΟΚΡΟΤΑΚΙΑΣ ...χέρι-χέρι με τον Άδωνη και τον Βορίδη στην ιδια γραμμή......και πίσω ο Κασιδιάρης...ΕΘΝΙΚΟΦΑΣΙΣΤΕΣ!!!!!!!!!
-Και νάσου ο Κωστάκης !!!!!!!αυτό το παιδί εξακολουθεί να είναι Πρόεδρος στη ΜΑΛΑΚΑΣΑ!!!!
Απόσπασμα : Μέσα απο τις φλόγες ,της Δηδώ Σωτηρίου
"Κανείς μας ακόμα δεν μπορούσε να πιστέψει πως είμαστε οι πρώτες σταγόνες της καταιγίδας που έφτανε, η πρώτη αχνή γραμμή μιας ατέλειωτης ανθρωποθάλασσας που θα ξεχυνόταν σε λίγο σ’ εκείνο το άγνωστο λιμάνι.
Αρχίσαμε να βαδίζουμε πιασμένοι απ’ το χέρι, κοντά ο ένας στον άλλον, χαμένοι, μουδιασμένοι, δισταχτικοί, σαν να ‘μαστε τυφλοί και δεν ξέραμε πού θα μας φέρει το κάθε βήμα που αποτολμούσαμε. Γυρεύαμε ξενοδοχείο στο λιμάνι για ν’ ακουμπήσουμε και να περιμένουμε τους δικούς μας. Όπου και αν ρωτούσαμε, παίρναμε την ίδια στερεότυπη απόκριση:
-Απ’ τη Σμύρνη έρχεστε; Δε δεχόμαστε πρόσφυγες.
-Μα, θα σας πληρώσουμε καλά, ανθρώποι του θεού, έλεγε η θεία Ερμιόνη.
Εκείνοι επέμεναν στην άρνησή τους:
-Φοβόμαστε τις επιτάξεις. Στη Χίο, στη Μυτιλήνη, στη Σάμο επιτάξανε όλα τα σχολεία, τα ξενοδοχεία, τα πάντα...
-Τι θέλαμε, τι γυρεύαμε να ‘ρθούμε σε τούτον τον αφιλόξενο τόπο, έλεγε η κυρία Ελβίρα. Τι θέλαμε, τι γυρεύαμε να χωριστούμε από τους άντρες μας!
Στο τέλος βρέθηκε ένας αναγκεμένος ξενοδόχος και μας έδωσε ένα σκοτεινό, άθλιο δωμάτιο με έξι κρεβάτια. Για πότε γινήκαμε πραγματικοί πρόσφυγες δεν το καταλάβαμε. Μέσα σε λίγα εικοσιτετράωρα όλος ο κόσμος αναποδογύρισε. Βαπόρια φτάναν το ένα πίσω από τ’ άλλο και ξεφόρτωναν κόσμο, έναν κόσμο ξεκουρντισμένο, αλλόκοτο, άρρωστο, συφοριασμένο, λες κι έβγαινε από φρενοκομεία, από νοσοκομεία, από νεκροταφεία. Έπηξαν οι δρόμοι, τα λιμάνια, οι εκκλησίες, τα σκολειά, οι δημόσιοι χώροι. Στα πεζοδρόμια γεννιόνταν παιδιά και πέθαιναν γέροι.
Ενάμισι εκατομμύριο άνθρωποι βρεθήκανε ξαφνικά έξω από την προγονική τους γη. Παράτησαν σκοτωμένα παιδιά και γονιούς άταφους. Παράτησαν περιουσίες, τον καρπό στα δέντρα, το φαΐ στη φουφού, τη σοδειά στην αποθήκη, το κομπόδεμα στο συρτάρι, τα πορτρέτα των προγόνων στους τοίχους. Και βάλθηκαν να τρέχουν, να φεύγουν κυνηγημένοι [...] απ’ τη φωτιά του πολέμου. Και λογίζονταν τυχεροί που αντάλλαξαν το έχει τους, την πατρίδα τους, το παρελθόν τους με μια στάλα σιγουριά... Άρπαξαν βάρκες, καΐκια, σχεδίες, βαπόρια και πέρασαν τη θάλασσα σ’ έναν ομαδικό, φοβερό ξενιτεμό. Κοιμήθηκαν αποβραδίς νοικοκυραίοι στον τόπο τους και ξύπνησαν  φυγάδες, θαλασσοπόροι, άστεγοι, άποροι, αλήτες και ζητιάνοι στα λιμάνια του Πειραιά, της Σαλονίκης, της Καβάλας, του Βόλου, της Πάτρας."

Οι παραιτημένες "ΜΑΡΙΕΣ" από το ΚΑΠΑΝΔΡΙΤΙ

Σχεδόν δυο χρόνια με "πρώτα τον πολίτη",μετά το "όραμα καταστροφής".....πέρασε αρκετό χρονικό διάστημα,πιστέψατε ότι η πορεία προς το βυθό είχε αλλάξει ρώτα,ότι οι άνθρωποι από μόνοι τους "πιάνουν με τα δυο χέρια τα κουπιά.....οδηγούν το καράβι,ορίζουν την πορεία του...,δεν περιμένουν άλλον να τους βρει τη λύση,να τους πει το τι και το πως".Σύντομα ήρθαν οι διαψεύσεις και οι απογοητεύσεις. Ο λύκος μαλλί αλλάζει χούι δεν αλλάζει!!!!!Πολύ γρήγορα από το δρόμο βρεθήκατε στο σπίτι.Τους κάνατε το χατίρι.....άλλο που δεν ήθελαν!!!
 Κάποιοι εξακολουθούμε να είμαστε στα "οδοφράγματα",σας περιμένουμε.
Οι παραιτημένοι γίνονται παρατημένοι;;;;;;Ούτε παραιτημένοι ούτε παρατημένοι,γιατί αν αφήσουμε το μέλλον μας σε άλλους,τότε η Ζωή μας ανήκει σε άλλους,τα θέλω μας είναι των άλλων και οι επιλογές μας,οι δικές τους. Αφιερωμένο σε δυο φίλες.

Παράξενη παραίτηση στο Δήμο Ωρωπού

Η παραίτηση Δημοτικού-ης Συμβούλου είναι ένα σοβαρότατο γεγονός και ιδιαίτερα όταν παραιτείται η Γραμματέας του Δημοτικού Συμβουλίου!!!!!!Αν αυτό είχε γίνει πριν δυο χρόνια η "έμμισθη πέννα" θα μας είχε ζαλίσει για πολλές ημέρες....τότε ήταν νηστικός !!!!!τώρα είναι μπουκωμένος!!!!
Η παραίτηση της κ.Λιόντου από μέλος του Δημοτικού Συμβουλίου και η αντικατάσταση της από την 
κ.Καστελλάνου είναι πραγματικότητα.Είναι λυπηρό κάποιοι  της πλειοψηφίας του Δήμου να  διαδίδουν ότι η παραίτηση έχει να κάνει με επαγγελματικό ασυμβίβαστο και την εξασφάλιση νομικών υποθέσεων από τον Δήμο,προσβάλει όχι μόνο την κ.Λιόντου αλλά και αυτούς που την επέλεξαν με την ψήφος τους.Η κ.Λιόντου μπορεί και πρέπει να τοποθετηθεί δημόσια,είναι υποχρέωση της!!!!!!!Για τις άλλες παραιτήσεις στα Νομικά Πρόσωπα του Δήμου θα μιλήσουν οι παραιτηθέντες;;;;;