Με αφορμή την πρόσφατη απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος κ.Τσιρώνη καί η οποία κρύθηκε στίς εκλογές.
Το χρονικό της καταστροφής
Τι είναι τώρα ο συνεταιρισμός; Ο Δούρειος Ιππος, στο κόλπο, που χρησιμοποιούν οι έμποροι γης για να θησαυρίσουν... Υπολογίζεται, σύμφωνα με όσα έχουν δει κατά καιρούς το φως της δημοσιότητας, ότι τα κεφάλαια που έχουν απορροφήσει οι συνεταιρισμοί ξεπερνούν το ένα τρισεκατομμύριο. Η μέθοδος είναι απλή: συγκροτούν (κυρίως τη δεκαετία του '60), «οικοδομικούς συνεταιρισμούς» κι αρχίζουν να πουλάνε στα εγγραφόμενα «μέλη», δασικές εκτάσεις με βάση κάποια «προσύμφωνα πωλήσεως ακινήτου». Σημειωτέον, ότι όλες αυτές οι δασικές εκτάσεις, έχουν ασαφές ιδιοκτησιακό καθεστώς, δεν είναι στο σχέδιο πόλης και προστατεύονται από το Σύνταγμα. Οι «συνεταιρισμοί» ρίχνουν κλήρο στα οικόπεδα (δηλαδή στα δάση), τα μοιράζουν στα μέλη τους με ανεπίσημη ρυμοτομική μελέτη και γεμίζουν με αυθαίρετα κτίσματα τα δάση της Αττικής. Από κει και πέρα, αρχίζουν οι πιέσεις προς τους πολιτικούς για νομιμοποιήσεις και για ...«επίλυση του λεγόμενου κοινωνικού προβλήματος», που έχει δημιουργηθεί. Δημιουργείται, δηλαδή το έδαφος για να αναπτυχθεί ο «φαύλος κύκλος» της ψηφοθηρίας και των πελατειακών σχέσεων.Επανερχόμαστε όμως στον οικοδομικό συνεταιρισμό «Διεθνής Ιπποκράτειος Πολιτεία» και παραθέτουμε τον τρόπο με τον οποίο οι κυβερνήσεις διαχρονικά (ΝΔ - ΠΑΣΟΚ), με Προεδρικά Διατάγματα, αντιδασικούς νόμους, παραλείψεις, παραβλέψεις, κωλυσιεργίες, αναθεωρήσεις και με τις ευλογίες της αστικής Δικαιοσύνης, νομιμοποίησαν την οικοπεδοποίηση του δάσους όπου κτίστηκε η «Ιπποκράτειος Πολιτεία».
- Το 1977 κατά την επεξεργασία του σχεδίου διατάγματος από το Συμβούλιο Επικρατείας, το δασαρχείο Πεντέλης σε γνωμοδότησή του (9837) δεν αιτιολογεί τη διατήρηση του δασικού χαρακτήρα της έκτασης. Αντίθετα, το Τεχνικό Συμβούλιο Δασών με γνωμοδότησή του (318) αποφαίνεται για τη διατήρηση του δάσους λόγω ύψιστου κοινωνικού συμφέροντος, χωρίς οικιστική παρέμβαση. Επιτρέπει την οικοπεδοποίηση μόνο του 10%.
Αξίζει, λοιπόν, να υπογραμμιστεί ότι ακόμη μια φορά η αστική Δικαιοσύνη νομιμοποιεί την οικοπεδοποίηση με επίκληση μάλιστα, σε κάποιο σημείο, «τις σοβαρές επιπτώσεις που θα έχει η ανάκληση του ρυμοτομικού σχεδίου στο γενικότερο δημόσιο συμφέρον»!.. Δηλαδή, στη συγκεκριμένη περίπτωση δημόσιο συμφέρον βαφτίζεται η καταλήστευση της λαϊκής περιουσίας - και μάλιστα του δημόσιου δάσους - από τους λίγους...
Το χρονικό της καταστροφής
Το 1973 κάποιος αγοράζει εξ αδιαιρέτου μερίδια από ντόπιους ρητινοσυλλέκτες για λογαριασμό του οικοδομικού συνεταιρισμού «Διεθνής Ιπποκράτειος Πολιτεία». Ποιος είναι ο ...αγοραστής; Ο γνωστός από την Ηλιούπολη Νάστος. Πριν έρθει προς την Πάρνηθα, είχε ανεβάσει στην δεκαετία '50-'60 την Ηλιούπολη, σχεδόν στην κορυφή του Υμηττού!
Τι είναι τώρα ο συνεταιρισμός; Ο Δούρειος Ιππος, στο κόλπο, που χρησιμοποιούν οι έμποροι γης για να θησαυρίσουν... Υπολογίζεται, σύμφωνα με όσα έχουν δει κατά καιρούς το φως της δημοσιότητας, ότι τα κεφάλαια που έχουν απορροφήσει οι συνεταιρισμοί ξεπερνούν το ένα τρισεκατομμύριο. Η μέθοδος είναι απλή: συγκροτούν (κυρίως τη δεκαετία του '60), «οικοδομικούς συνεταιρισμούς» κι αρχίζουν να πουλάνε στα εγγραφόμενα «μέλη», δασικές εκτάσεις με βάση κάποια «προσύμφωνα πωλήσεως ακινήτου». Σημειωτέον, ότι όλες αυτές οι δασικές εκτάσεις, έχουν ασαφές ιδιοκτησιακό καθεστώς, δεν είναι στο σχέδιο πόλης και προστατεύονται από το Σύνταγμα. Οι «συνεταιρισμοί» ρίχνουν κλήρο στα οικόπεδα (δηλαδή στα δάση), τα μοιράζουν στα μέλη τους με ανεπίσημη ρυμοτομική μελέτη και γεμίζουν με αυθαίρετα κτίσματα τα δάση της Αττικής. Από κει και πέρα, αρχίζουν οι πιέσεις προς τους πολιτικούς για νομιμοποιήσεις και για ...«επίλυση του λεγόμενου κοινωνικού προβλήματος», που έχει δημιουργηθεί. Δημιουργείται, δηλαδή το έδαφος για να αναπτυχθεί ο «φαύλος κύκλος» της ψηφοθηρίας και των πελατειακών σχέσεων.Επανερχόμαστε όμως στον οικοδομικό συνεταιρισμό «Διεθνής Ιπποκράτειος Πολιτεία» και παραθέτουμε τον τρόπο με τον οποίο οι κυβερνήσεις διαχρονικά (ΝΔ - ΠΑΣΟΚ), με Προεδρικά Διατάγματα, αντιδασικούς νόμους, παραλείψεις, παραβλέψεις, κωλυσιεργίες, αναθεωρήσεις και με τις ευλογίες της αστικής Δικαιοσύνης, νομιμοποίησαν την οικοπεδοποίηση του δάσους όπου κτίστηκε η «Ιπποκράτειος Πολιτεία».
Ας δούμε πώς ακριβώς επιτεύχθηκε η κατάτμηση και ρυμοτόμηση του δάσους:
- Το 1974 η κυβέρνηση πατώντας σε χουντικό Νόμο αναγνωρίζει ότι το δάσος ανήκει στον Συνεταιρισμό. Αμέσως αρχίζουν ενέργειες για έκδοση ρυμοτομικού διατάγματος.
- Το 1977 κατά την επεξεργασία του σχεδίου διατάγματος από το Συμβούλιο Επικρατείας, το δασαρχείο Πεντέλης σε γνωμοδότησή του (9837) δεν αιτιολογεί τη διατήρηση του δασικού χαρακτήρα της έκτασης. Αντίθετα, το Τεχνικό Συμβούλιο Δασών με γνωμοδότησή του (318) αποφαίνεται για τη διατήρηση του δάσους λόγω ύψιστου κοινωνικού συμφέροντος, χωρίς οικιστική παρέμβαση. Επιτρέπει την οικοπεδοποίηση μόνο του 10%.
- Στις 23 Νοέμβρη 1977, επί ΝΔ, εκδίδεται Προεδρικό Διάταγμα που επιτρέπει την ρυμοτόμηση. Το δάσος της Αγ. Τριάδας κόβεται σε οικόπεδα.
Από κει και πέρα, το έγκλημα συνεχίζεται, αυτή την φορά με συνεχόμενες ...αναθεωρήσεις:
- Το 1983 ο υφυπουργός Γεωργίας του ΠΑΣΟΚ, αναπέμπει στο Αναθεωρητικό Συμβούλιο Ιδιοκτησίας Δασών την υπόθεση της «Ιπποκρατείου Πολιτείας».
- Το 1985 το Συμβούλιο αποφαίνεται ότι το δάσος είναι δημόσιο. Με αυτή την απόφαση έπρεπε να ανακληθεί η άδεια ρυμοτόμησης και αν υπήρχαν άδειες οικοδομής. Ομως, όχι μόνο δεν γίνεται αυτό, αλλά ο υφυπουργός ξαναστέλνει την υπόθεση στο Αναθεωρητικό Συμβούλιο για νέα γνωμοδότηση!
Στο μεταξύ, ενώ η υπόθεση εκκρεμεί, μονοκατοικίες και μεζονέτες ξεφυτρώνουν στο δάσος, χιλιάδες δέντρα κόβονται και θάβονται για να γίνουν οι δρόμοι... Χαρακτηριστικό της αυθαιρεσίας είναι ότι οι δρόμοι της «Ιπποκρατείου Πολιτείας» περνάνε μέσα από βάση πυραύλων της περιοχής! Στην συγκεκριμένη περίπτωση τα περί Εθνικής Ασφάλειας, για μια βάση που κόβεται στα δύο, πάνε περίπατο...
- Τον Νοέμβρη του 1988, η Πανελλήνια Ενωση δασολόγων υποβάλλει αίτηση στο Συμβούλιο Επικρατείας κατά του υπουργού Γεωργίας για την ακύρωση της άδειας οικοδομής του 1988, του ΠΔ του 1977 και κάθε συναφούς πράξης. Η Ενωση επικαλείται το Σύνταγμα για την απόλυτη προστασία των δασών.
- 25 Ιούνη 1992 το Συμβούλιο Επικρατείας υποστηρίζει λίγο ως πολύ, κατά πλειοψηφία, ότι ως προς τους νόμους για τα δάση, το Σύνταγμα δεν υποχρεώνει την πολιτεία να ανακαλεί τυχόν παράνομες πράξεις. Προβλέπει απλά ότι έχει την ευχέρεια να το κάνει αν το επιθυμεί!..
Δήλωση του κ.Τσιρώνη«Από το να κρύβουμε κάτω από το χαλί τη γνωμοδότηση δεν κερδίζει κανείς. Όποιος έχει νόμιμα δικαιώματα δεν έχει τίποτα να φοβηθεί. Γιατί τόσα χρόνια οι προκάτοχοί μου την έκρυβαν στο συρτάρι; Είναι επίορκοι και δεν προσέφεραν υπηρεσία σε όσους έχουν δικαιώματα στον χώρο. Γι' αυτούς είναι καλύτερα να ξεκαθαρίσει το θέμα. Αν μια έκταση ήταν δημόσια το 1984 και το Δημόσιο δεν την πούλησε, το 2014 παύει να είναι;»
***Η αποκατάσταση της ισονομίας δεν έχει ημερομηνία λήξης,ιδιαίτερα από μια κυβέρνηση της αριστεράς.Θέλω να θυμίσω ότι χιλιάδες συμπατριώτες μας έχουν επί σειρά ετών σοβαρά προβλήματα από χωράφια που δασώθηκαν στη διάρκεια της κατοχής ,του εμφυλίου πολέμου,της εξορίας και της ξενιτιάς****
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου